Beneluxcup Winterslag zo. 27 sept.

Vandaag was de afsluiting van het seizoen en de afsluiting van de Benelux Cup. Na het incident van een week geleden (we waren naar de verkeerde plaats gereden, zie iets vollediger verslag MTB Grafschaft) hadden we het adres een heleboel keren gecheckt en dubbel gecheckt. Met resultaat dat we rond een uur of 8 wat geschokt aankwamen in Winterslag. Onderweg op de A73 kwam er een spookrijder tegemoed met een snelheid van rond de120 km/h. Dus dan schik je wel. Het was ook heel mistig en nog donker dus je zag hem pas een paar meter van te voren.

Foto's Winterslag

Nog twee keer het rondje kunnen verkennen. De eerste keer lukte een heleboel afdalingen niet en de tweede keer reed ik bijna alles af. Het parcours liep over een grote berg die is ontstaan door afval van de steenkolenmijn ernaast. Daardoor was er ook een heel raar landschap. Wat er de eerste ronde heel mooi uitzag, want toen hingen er mistwolken in het dal en zag je alleen de schachten van de steenkolenmijn en de andere afvalbergen. Je fietste echt boven de wolken wat er heel mooi uitziet. Mijn pa balen dat hij zijn fototoestel niet mee had genomen. Daarna was de mist weg en was het heel mooi weer en een heel mooi en zwaar rondje. Er zaten een paar wat technische stukjes in het parcours.

Ik was heel snel weg, maar het was een beetje een rare start. Vlak na de start waren er twee hele scherpe bochten. In de tweede bocht ging er iemand voor mij stilstaan, waardoor ik ook stil moest gaan staan. Daardoor had ik niet een hele goede start. Kort daarna lag ik achter Lisa in een hele lange klim. Ik had haar nog wel een keer in gehaald, maar nog voor we boven waren lag zij weer voor mij. Ik heb tot bovenaan achter haar gereden. Alleen daalt ze veel harder dan ik, waardoor ik snel op een gat lag. Ik heb dat niet meer dichtgereden. In de tweede ronde had ik het heel zwaar op de lange klim naar boven en kwam een ander meisje heel dichtbij me. Ik ging nog net de afdaling voor haar in, maar beneden haalde ze me in en ging gelijk heel hard sprinten, zodat ik ook niet bij haar in het wiel kon blijven. Maar een half rondje voor het eind zag ik haar lopen met een lekke band en had ik haar dus weer ingehaald. Ik was als 5e gefinisht en ben nu ook 5e geworden in het Beneluxcup klassement.

NRW cup Grafschaft of was het nou Smallenberg

Tja wat moet ik schrijven.... Het was een prachtige dag, we moesten vroeg ons bed uit al om 5 uur. TomTom instellen, er was nog wel enige twijfel of we nu Grafschaft in moesten vullen of een of andere postcode, maar omdat overal op de website Grafschaft stond hadden we dat in gevuld. Jammer want achteraf hadden we beter Smallenberg in kunnen vullen. Toen wij aankwamen in Grafschaft (bij Bad-Neuenahr) kwamen we erachter dat we hier helemaal niet moesten zijn, maar in Smallenberg (bij Winterberg). En omdat het 240 km van elkaar af lag hebben konden we het niet meer halen om nog op tijd te zijn... We zijn toen maar naar een leuk stukje bos bij ons in de buurt gereden (ongeveer 20 km van ons huis). Om 400 km te rijden, en dus 4 uur in de auto, om daar naartoe te rijden, kan ik wel snellere manieren bedenken om er te komen...

KNWU Heeswijk-Dinther

Eigenlijk had ik dat weekend een trainingsweekend van de club, maar omdat het de laatste wedstrijd was wilde ik toch wel graag gaan. Ik ben toen een dag eerder naar huis gegaan, zodat ik vandaag zou kunnen starten. Ik reed niet zo heel lekker.. ik was toch wel een beetje heel moe van Malmedy (waar het trainingskamp was.) Maar ben toch nog 5e geworden in het KNWU-regelmatigheidsklassement.

NRW cup Hagen 6 sept. 2009

Weer een keer lekker vroeg op. Dit keer kon ik wel slapen in de auto, dus had ik liever gahad dat mijn pa een beetje langzamer had gereden, want dan kon ik nog langer slapen... Toen we in Hagen waren konden we nog ff het parcours verkennen. Het was een leuk rondje, hier en daar wat glibberen, modder of gladde wortels. (het had daar blijkbaar geregend).
Ze hadden bij de groep voor ons een beetje verkeerd in geschat hoe lang die over een rondje zouden doen, waardoor wij wel een kwatier (zo voelde het) bij de start moesten wachten, want ze hadden ons wel gewoon om de normale tijd opgeroepen. Omdat ze een beetje waren uitgelopen hoefden we nog maar 2 rondes te rijden i.p.v 3 of 4. In Duitsland is het gebruikelijk om iets korter te rijden dan de tijd. Terwijl je in Belgie altijd minstens een uur moet rijden.
Ik had en hele slechte start, omdat voor mij een jongen niet in zijn pedalen kon komen en ik dus moest uitwijken. Daar reed alleen ook een jongen die niet zo handig bezig was dus ik moest nog verder uitwijken. Gelukkig was de start een hele mooie startklim en kwam ik boven als 2e meisje. Al vrij snel had ik Majlen (de nummer een) ingehaald en ging als eerste de tweede en laatste ronde in. Bij een technische afdaling was een jongen voor mij aan het klungelen en moest ik dus weer van mijn fiets af. Waardoor Majlen weer bij mij kwam. Ik had al weer heel snel een gat van 20 meter op haar alleen toen viel ik over een gladde wortel. Mijn rem omhoog, stuur schreef en een heel mooi blauw been. Omdat mijn rem omhoog stond kon ik niet meteen op mijn fiets springen en haalde ze me weer in. Ik durfde toen niet meer zo goed alle afdalingen af te rijden en werd dus dik tweede. Ik vond wel dat ik heel goed had gereden tot mijn val en was op zich wel tevreden.

steenwijk zo. 30 aug. 2009

Meestal als we richting Steenwijk rijden gaan we naar Heerenveen voor het schaatsen. En je komt dan geen heuvel tegen...
Toch zat er nog wel wat hoogteverschil in het rondje en was het een zwaar en glad rondje. Het had de dag ervoor en vlak voor de wedstrijd geregend, dus dat maakte het extra glibberig. Je kon ook heel goed je tegenstander zien op het rondje. Ik vond het een leuk rondje.

Ik stond op de eerste startrij, maar de start was heel modderig geworden, dus ik vond het een beetje eng. Ondanks dat ik wel snel weg was, lag ik al bijna achteraan na de tweede bocht... Ik had er daarna nog een paar ingehaald. Ik had een kleine voorsprong op Ietske, tenminste dat dacht ik, want ik zag haar telkens nog rijden. Soms had ik ook echt het idee dat mijn voorsprong kleiner werd, maar in het laatste rondje werd het nog wat groter en finishte ik als 3e junioren/nieuwelinge meisje(11e tussen de dames). Er was dit keer een apart klassement voor nieuwelingen en junioren meisjes, dus dat was wel leuk.

NRW cup Herten 23 aug. 2009

Anders dan de meeste wedstrijden was de start van deze wedstrijd lekker vroeg namelijk om kwart over 9. Mijn pa had een keertje doorgereden en dus waren we er ruim op tijd (om kwart over 7)! We zijn meteen het parcours in gaan rijden. Alleen was er een hele leuke wandelaar (ik neem aan dat het geen mountainbiker was) die alle lindjes had verhangen, zodat er niet veel meer klopte van het parcours. Gelukkig had ik daar tijdens mijn wedstrijd geen last meer van.
Het was een mooi rondje met in het begin veel klimmen en op het eind veel dalen.
We wisten dat er ergens een technisch parcoursje kon zijn, maar we hadden daar een beetje naar gezocht en niet gevonden. Ging een man me in het Duits vlak vor de start uitleggen dat er een technisch parcoursje was, waar je moest lopen als je het niet kon. Tenminste dat was wat ik er van maakte. Eigenlijk was het een technisch parcours waarbij je over een paar hindernissen moest rijden zonder voetje aan de grond. Als je wel een voetje aan de grond had gedaan moest je een extra lusje maken die je moest lopen. Ik kwam daar pas achter toen ik moest finishen dus ik heb het geen een keer goed gedaan. Ik probeerde namelijk niet eens de hindernissen te fietsen, maar liep er gewoon over heen. En fietste daarna het extra lusje (die je eigenlijk moet lopen) of reed het afsnijpaadje, die je eigenlijk alleen mocht nemen als je alles had gefietst (dat deed ik de eerste keer).

Ik had een best goede start (ondanks dat die man, die het wel goed bedoelde). Ik had een klein gaatje op de nummer een ........ . Het gaatje werd omhoog steeds kleiner, maar zij daalde harder. Uiteindelijk had ik het gaatje dicht gereden in een klim. Ik wilde haar eigenlijk meteen voorbij, maar het was een te smal padje om haar in te halen, dus moest ik achter haar blijven fietsen. Ik had nog een half rondje achter haar gefietst toen het dalen weer begon en zij weer een kleine voorsprong nam. Ik kreeg het niet meer dicht gefiets en werd 2e.

Nederlands Kampioenschap Noorbeek 18 jun. 2009

Het parcours was niet echt wat je verwacht in Zuid-Limburg. Ik had echt gehoopt dat het veel klimmen zou zijn en leuke technische stukjes. Maar omdat sommige mensen dassen belangrijker vinden dan een mountainbikewedstrijd kon de organisatie niet het parcours bouwen die ze hadden gewild... Het parcours was meer: hier is een grasveld (ZONDER dassen), pak een grasmaaier, maai een parcours en dan nog wat lintjes die over het veldje heen slingeren. Klaar is kees. Al die grasvelden waren wel heel zwaar (en hobbelig) en dat maakte het rondje een heel zwaar rondje met af en toe nog best technische stukjes.

Ik had een goede start en lag in de eerste bocht vierde. Na de bocht zakte ik een beetje best wel veel af en voordat we de eerste klim op gingen lag ik laatste. Ik haalde op de eerste klim en daarna er nog wel een paar in en kwam al snel op een achtste plek te rijden. In de tweede ronde werd ik, vlak voor een afdaling met een drop, ingehaald door Daniëlle Meijering. Ik wist dat zij niet altijd het klimmetje na de drop kon fietsen en haalde haar weer in. Toen kwam ik het klimmetje wel op en zij volgens mij niet. Zo kreeg ik een gaatje. Een paar klimmetjes daarna kwam ik ook op. Het gat werd nog groter en ik heb haar de rest van de wedstrijd niet meer gezien.
Op het eind van de tweede ronde was ik ook iets dichterbij Romy de Bruijn gekomen. Eerst zag ik haar niet en toen 200 meter voor me of zo. Haar ketting liep er op een klimmetje af en toen werd het gaatje nog kleiner. Maar ze reed te hard voor mij en ik ben niet meer bij haar gekomen. Ik ben 8e geworden. En heb nog tevreden naar de andere wedstrijden gekeken.

NWR cup Pracht (D) jul.2009

Een heel mooi parcours met een hoop klimmetjes en afdalingen. De Duitsters hadden overal wel leuke namen aan gegeven:
steile Heike: dat was een redelijk steile klim met een hele boel wortels.
der Kniebrecher (of zoiets): een hele lange klim over een saai lang pad. Meestal haalde ik hier best veel mensen in (en ik reed er even hard als de winnaar bij de nieuwelingen jongens!)
Ende of Welt(is dat Duits): Een hele steile korte rechte afdaling.Vlak voor mijn start begon het heel hard te regenen. Waardoor sommige stukjes nog technischer waren geworden... En steile Heike kwam ik dus niet meer op (niemand kwam hem nog op...)
Ik reed heel lekker en lag tweede, maar liep wel in op de nummer een (zij is de Duitse Kampioene weg) vooral in de klimmetjes. En toen reed ik lek (Ich habe Reifenpanne, of iets in die trant)... gelukkig heeft Kjell dezelfde fiets en was hij vlak bij. Dat ik zo een nieuw wiel kon steken. Ondertussen was ik alleen wel ingehaald door de nummer drie (volgens mij had ik wel 3/4 min. verloren). Het laatste stuk had ik nog goed doorgereden en haalde het meisje dat tweede lag nog in. Ik was ook uiteindelijk tweede geworden.

Hier nog een paar filmpjes (gemaakt door Jan-Hendrik Jansen):

Benelux cup Habay-la-Neuve (Be) 29 jun. 2009

Na een eindje (.... km) rijden kwamen we aan in het nieuwe Habay, Habay-la-Neuve (er bestaat ook een oud Habay, Habay-la-Veielle, maar ik vond sommige huizen in Habay-la-Neuve er al oud uit zien, dus ik weet niet hoe die huizen er daar uit moeten zien.) We zaten in een huisje in Anlier, ong. 6 km van het parcours af. Dat was een beetje een gat... Dus wilden we meteen die vrijdagavond ontdekken waar het parcours was. ( Kjell moest zaterdag al rijden dus we waren al vrijdagavond weggegaaan. Dan waren we in ieder geval op tijd...) We hadden het adres van het parcours thuis laten liggen... Wij aan een dronkelap (ik snap nu wat ze doen in zo'n gat, niet dat ik nou echt in een stad woon...waarschijnlijk is het nog kleiner dan Habay-La-Neuve, maar bij ons gaan er ook altijd wel veel mensen naar het cafe) en wonder boven wonder wist die niet (meer) waar het parcours is. Na nog vier andere (nuchtere) mensen te vragen, hadden we eindelijk iemand gevonden die het wist. En zo hadden we het parcours toch nog gevonden.
Zaterdag hadden we meteen het parcours ingereden. Het was een mooi rondje met een paar lastige stukjes. Het meeste was gewoon leuk en goed te fietsen (voor mij dan). Totdat het keihard (op z'n Limburgs) begon te regenen en te onweren. Ook wel sneu voor de amateurs, want die moesten gewoon starten. Volgens mij (ik was naar binnen gevlucht en heb dus niks van de wedstrijd gezien) konden ze bijna nergens fieten. Ze hadden ook meer aan een paar goede hardloopschoenen dan aan modderbanden...
Het parcours was zondag wel redelijk opgedroogd en op uitzondering van een paar stukjes kon je het meeste nog wel fietsen. Het weer was nu in ieder geval super lekker!
Onze start ging een beetje raar. We moesten eigenlijk 1 min achter de nieuwelingen aan starten, maar omdat er een paar junioren te hard reden en ze lang hadden moeten wachten op een dame moesten we plots toch tegelijker tijd starten. Dat was alleen niet echt duidelijk gezegd. Mijn start ging verder best goed. Ik hou ook altijd wel van zo'n startklim. Vlak na de start zat ik achter Lisa Schrooder. Maar niet zo lang, want toen reed ik in de sloot. Je moest eigenlijk over een bruggetje. Alleen mijn achterwiel schoot weg en toen reed ik zo naar beneden. Gelukkig was ik niet gevallen. Ik wist ook dat er in die sloot niet zo veel water zat, dus voor de verkoeling hoefde ik het ook niet te doen. Ik verloor ook best wel wat tijd met deze actie. De rest van de wedstrijd ging ook niet zo heel lekker. Ik moest lopen op stukken, die ik met inrijden nog wel kon fietsen. Ik was dus gewoon niet zo handig bezig... Ik werd nog 11e en vond het wel een heel leuk weekend en het droge parcours ook heel leuk!

Nissem Yabo bike trophy Groesbeek zon. 21 jun.

Deze keer hoefden we niet een heel eind te rijden voordat we bij het parcours waren. Groesbeek is namelijk ons thuisparcours. En kende het parcours ook heel goed. (Nou is het bij de landelijke wedstrijden wel goed afgezet, maar bij de cubwedstrijdjes wil ik nog wel eens verdwalen. Meestal rijd ik dan juist te veel...) Het parcours lag er heel goed bij en het was lekker weer.

Ik had een goede start en kwam na een halve ronde te rijden bij Riikka Kelja. Daar reed ik 1,5 ronde mee en toen dacht ik dat ik nog wel harder kon en haalde haar in. Ik had het echter fout ingeschat, want nog sneller als ik haar had in gehaald, haalde zij mij weer in en kon ik niet meer aanpikken. Als ik haar wel had bij gehouden, wist ik ook niet hoe ik die laatste ronde nog kon rijden, maar geukkig was ik de eerste die eruit werd gehaald en daar was ik wel blij mee. Ik werd 17de, tussen een goed deelnemersveld. Dus ik had een prima thuiswedstrijd gereden.

KNWU Holten 14 jun. 2009

Ik had al heel lang naar deze westrijd uitgekeken, omdat het een van mijn lievelingsparcoursen is. Mijn moeder denkt steeds dat het in Havelte is, en als we naar Havelte gaan denkt ze dat ze naar Holten moet. Maar gelukkig reed mijn pa en kwamen we bij de "goede" Holten uit. Er zijn namelijk ook nog 3 Holtens of zo...
Ik had al 2 keer eerder meegereden in Holten (bij de jeugd dan) en het was iedere keer heel mooi weer geweest. Dus ik ging ervan uit dat, dat nu weer zou zijn.... Ik stapte de auto uit en moest meteen mijn regenjack aan. Iets minder om te kijken, maar tijdens het rijden had je er geen last van.
Ik mocht op de eerste startrij starten en had een best goede start. En kwam lekker in mijn ritme. Ik haalde steeds meer mensen in. Bij sommige klimmetjes kwamen de mensen voor me er niet op en dan haalde ik ze in. Ik reed een poosje achter Merel Koenen, had haar net in gehaald en had een klein gaatje. Maar ik was iets te enthousiast en reed iets te hard door een heel simpel bochtje... Had ff een bodemonderzoek gedaan (ik kwam erachter dat de grond echt heel modderig was, maar dat wist ik ook al voor dat ik viel. Dus dat was een beetje tijdverspilling...
Een stuk of vier mensen haalde mij daardoor in.
Ik werd uiteindelijk toch nog 13de en ik vond dat ik een goede wedstrijd had gereden.

Groesbike Festival 5 jul. 2009

Een paar weken geleden was er ook al een wedstrijd in Groesbeek. Ik woon vlak bij Groesbeek dus rijd ik twee keer op mijn thuisparcours. Het parcours van de vorige wedstrijd kende ik echt heel goed, hier wist ik niet eens een uur voor de wedstrijd hoe het parcours liep. Het was nog niet uitgezet... Ik had nog net voor de wedstrijd het rondje nog een keer kunnen rijden. In de buurt van Groesbeek moet je eigenlijk een veel mooier parcours kunnen uitzetten. Het stuk bos van het rondje kende ik grotendeels niet omdat wij het altijd zo'n saai stuk vinden... Ik vond het maar een beetje een snel rondje, alleen het stukje bij de trap was wel leuk.
Er deden niet zo veel mensen mee. 7 nieuwelingen (mijn broertje, die nog geen nieuweling is mocht ook meedoen omdat er anders nog minder mee deden), iets van 10 dames en 3 Junioren en nieuwelingen dames. Wij startten tegelijkertijd met de nieuwelingen. Ik reed in het begin met mijn broertje mee en Laura van Regenmortel. Op een klimmetje langs de trap (het leukste stuk van het parcours) viel ik en moest ik Laura en Kjell laten gaan. Daarna probeerde ik nog wel een keer om naar ze toe te rijden maar dat lukte niet meer met als gevolg dat ik mijn kop een beetje liet hangen... Ik was uiteindelijk 3e geworden van de drie.

Nordrein Westfalen MTB cup Betzdorf (D) zo 31 mei

Ik zou bij deze wedstrijd in de categorie U17 starten. Daar bedoelde ze mee onder de 17 jaar. Ze hadden veel categorieën, want ze hadden bij iedere categorie ook een hobby klasse. Dus je hebt de U17 en de U17-hobby. Bij mij deden er 4 meisjes mee en een stuk of 20 jongens (ik moest dus bij de jongens starten). Ik had wel verwacht dat ze heel hard zouden rijden. Maar dat viel wel mee, alleen gingen de jongens best hard van start. De meisjes gingen iets minder hard en ik had ook gewonnen bij de meisjes en was 15e tussen de jongens geworden!
Het was een heel leuk parcours. Er zaten geen echt moeilijke dingen in, maar wel veel hoogtemeters en een zware klim, waar er niet veel opkwamen. Bij die klim stonden ook een paar jongens te drummen. Onderaan de klim vond ik het wel gezellig, want dan ging het nog niet zo hard. Maar als je er langs reed, ging het wel erg hard en wou ik liever dat ze heel even stopte. Gezellig was het wel.

Benelux Kampioenschap Averbode 10 mei 2009

Het zelfde parcours is in de winter een veldrijparcours en in de zomer dus een mountainbike parcours. Ik vond het veel meer een veldrij parcours, maar goed ik moest het er maar mee doen... Bijna geen enkele mountainbiker (ik ben er in iedergeval niet een tegengekomen) vond het een leuk parcours. De stukken die leuk konden zijn, kon je (bijna) niet fietsen, omdat het heel mul was. En de rest was vrij plat met kuilen in de weg die heel irritant waren.

Wij kwamen er ook pas daar achter dat het officieel geen Beneluxcup was maar een Beneluxkampioenschap. Er waren ook heel veel grote namen gekomen, Julien Absalon, Sven Nijs (voor hem kwam zo'n veldrijparcours wel handig uit), Thijs Al enz. Daardoor was het sweertje echt heel erg leuk! En met heel mooi weer er bij al helemaal.

Mijn start en mijn eerste 2 ronden waren niet goed (je kan ook zeggen slecht, maar dat klinkt nog negatiever). Ik vond het parcours heel saai en dan is het moeilijk om toch hard te rijden. Maar daarna zag ik een paar mensen voor me en kon ik opeens wel hard rijden. De ena laatste ronde haalde ik er al een paar in en de laatste ronde nog meer. Ik ben uiteindelijk vijfde geworden (dan heb je nog net prijzengeld) van de 13 of 14. Dus ik vond dat ik best goed had gereden.

World Cup Houffalize (Be) 2 mei

World Cup Houffalize, het mountainbike Mekka (zo wordt het ook wel genoemd). Voor de nieuwelingen worden er nog geen world cups georganiseerd, dus ik kon gewoon inschrijven. Maar je rijdt wel op het echte World Cup parcours, wat niet voor iedereen is weggelegd. Je hoort namelijk de hele tijd sirenes of je hebt veel publiek...
Hoewel ik ook niet de beste techniek heb en soms een beetje bang ben voor somige afdalingen ben ik bijna overal afgeweest. En het zag er -volgends mensen die stonden te kijken- goed gecontroleerd uit.
Voor de mountainbikers: De tuin heb ik gereden, ook de drop. Alleen de brandweer heb ik niet helemaal gereden, die bocht over de rotsen heb ik gelopen.
Voor de niet-mountainbikers: De tuin, die noemen we zo omdat dat een steile afdaling is die bij mensen in de tuin ligt. De tuin is een best technische afdaling waar onderaan een drop-off zit. Dat is een plateau waar je heel even moet springen omdat er een klein afgrondje zit. Deze tuin en drop-off heb ik allemaal afgefietst.
De brandweer, dat is ook een afdaling die technisch is. Hij ligt vlak bij de brandweer karzene van Houffalize (die brandweer houdt wel van sirenes, want die hoor je daar best vaak om niks...) maar vandaar die orginele naam.
In die afdaling zit een bocht die helemaal van rotsen is en waar zelfs elite dames wel eens rechtdoor rijden...
Die bocht heb ik niet gefietst.

Ik was er al vanaf maandag, omdat we vakantie hadden. En ik heb vanaf dinsdag tot zaterdag iedere dag, met een paar andere meisjes, op het parcours gezeten (nou ja, niet echt gezeten, maar gefietst). Ik kende het parcours dus heel goed en dat was wel heel fijn.

Ook al was ik "de tuin" vrijdag nog best vaak af gegaan en ging dat goed, was ik voor de start nog best wel zenuwachtig voor de tuin. Gelukkig stonden er een paar gezellige mensen bij de start en heb ik daar gewoon mee staan kletsen. Na de start kon je nog steeds kletsen want bij het eerste moeilijke afdaling was zo'n grote opstopping dat je daar niet meer kon fietsen. Eigenlijk zouden wij 3 minuten na de nieuwelingen starten en de nieuwelingen (op zijn Belgs, debutants) 5 min achter de masters. Maar ik denk dat wij 2 min na de masters zijn gestart. Dus daarom was er bij die afdaling een hele grote opstopping...
Vlak na de opstopping hoor je eigenlijk de "brandweer" af te gaan. Maar omdat daar publiek van de 4X het parcours blokkerden en er een paar deelnemers met elkaar aan het vechten waren (ga toch fietsen, jongens!), had een official -zonder overleg- opeens besloten dat hij het parcours ging omleiden. Daardoor sneden alle dames + de helft van de nieuwelingen en de masters af. Waardoor je alle deelnemers bij elkaar kreeg en er nog meer opstoppingen ontstonden... (Sorry voor de Belgen maar wij zeggen dan; lekker Belgisch!). Na alle opstopping een beetje voorbij te zijn, kom je op een pad waar om de 10 meter een mannetje stond om te zeggen dat we moesten afremmen, omdat we in een opstopping kwamen naar de tuin. Toen moest ik hem wel afgaan! Gelukkig zat achter me iemand die zo hard (maar toch rekening met me hield) naar benenden ging dat de rest daar van schok en net zo hard ging als ik. Dus kwam ik de tuin naar benenden!

De rest van de wedstrijd ging gewoon als een normale wedstrijd. En ik werd 1e bij de dames jeugd (14 t/m 18 jaar) en 5e bij de dames.

Door de vechtpartij (eigenlijk bedoel ik de afsluiting van de brandweer) klopte de uitslag van de nieuwelingen en de masters niet meer en werd er geen prijsuitreiking meer gedaan... Tenminste niet op de dag zelf. Maar wel de dag erna tussen de wedstrijd van de dames Elite en de heren Elite in. Dus nu heb ik een hele grote beker (hij is echt heel groot) en een bos bloemen erbij.

Ik vond het een hele leuke wedstrijd en als ooit iemand van de organisatie dit leest wil ik de organisatie bedanken en hoop ik dat er volgend jaar ook weer een wedstrijd komt.
En door al die files in de 1e ronde zal ik deze wedstrijd nooit vergeten!

Koningennecup Havelte 26 apr. 2009

Zand, zand, zand, zand en bomen was het rondje. Op zich best wel een leuk rondje. Een paar wat langere zware klimmetjes, die net iets meer omhoog liepen dan vals plat, en een paar wat kortere steilere klimmetjes.Ik liet me bij de start een beetje wegduwen, waardoor ik niet een hele beste start had. In het begin (een paar 100 m na de start) zat ik een paar plaatsen achter Natasja en Stefanie. Maar dat had ik heel snel ingehaald en toen reed ik zo van ze weg. En kon ik aansluiten bij een ander groepje best ver voor Natasja. Dat heb ik bijna 2 rondes vol gehouden en toen was ik op... Natasja haalde mij toen ook vrij snel in. Wij hebben toen nog een poosje samen gereden. Maar toen een amateur of nieuweling tussen ons in ging rijden en een heel gat liet vallen, kon ik er niet meer naar haar toe rijden... En liep Natasja ver op mij uit.

Ik ben uiteindelijk nog 23 geworden. (2 plaatsen achter Natasja (en best ver voor Stefanie))

BeneluxCup Oldenzaal 19 apr. 2009

Het was een snel, maar toch leuk rondje en lekker weer. Het rondje was rond om een meertje, wat er wel gezellig uit zag.

BeneluxCup Oldenzaal

Ik had niet zo hele goede start want ik kwam niet in mijn pedaal. Daardoor miste ik een beetje de aansluiting met Natasja. Ik er als een gek naar toe rijden. En toen ik bij haar en Steffi in het wiel zat kon ik niet meer en moest ik het laten lopen...

Benelux Cup Apeldoorn 17 mei

Ik was de dag ervoor al naar Apeldoorn gegaan. Mijn broertje had toen de wedstrijd en ik zou dan in Apeldoorn blijven logeren bij een ander meisje van het Mountainbiken. Die avond had ik dan ook al het parcours ingereden en het was toen een leuk, zwaar, lang parcours. Het leukste stukje in het parcours vond ik een klimmetje net voorbij de start en de "kleiberg". Dat was een kleine afdaling met, als je hem door het midden nam, een paar drops erin. Maar toen het de hele ochtend had geregend, hadden ze de leukste stukjes eruit gehaalt (het zou te glad zijn)... ):
Gelukkig had de organisatie net voor de start toch nog bedacht dat wij er wel gewoon de kleiberg af konden (:!!!
Ik ging in de westrijd ook gewoon de kleiberg af, waar sommige liepen...
Alleen in een wat makkelijkere afdaling daarna viel ik. Toen ging iedereen (die achter me zat, dat waren er 5 of zo) me weer voorbij... En kon ik ze weer proberen in te halen. Ik heb er nog 7 ingehaald en er waren er ook nog een paar uitgestapt die voor mij zaten.
Uiteindelijk ben ik 7e geworden van de 16.

Paasbike Nieuwkuijk 13 apr. 2009

Nog voor de start had ik al een beroemdheid achter me:  Daphny van den Brand  (ze stond gewoon achter mij bij de start, maar toch wel leuk). Meteen na de start zat ze niet meer achter me...
Ik kon meteen in het wieltje rijden van Natasja (een andere eerste jaars nieuwelinge). Ik reed een best goede wedstrijd In het begin zat ik in een groepje van 4 (met Natasja erbij). Later bleven alleen Natasja en ik over.
Wij starten, bij dit soort wedstrijden, altijd 5 minuten later dan de amateurs. Meestal rijden de amateurs 1 uur, maar omdat ze hier vroeg klaar wilden zijn, reden ze nog minder. Daardoor werden ze al vroeger aggresiever, waardoor ze Natasja en een andere achterblijver heel onhandig inhaalden. Met als gevolg dat die achterbijver viel en Natasja mee nam. Ik reed er iets achter dus ik had er allemaal geen last van maar ik was wel geschokken. En riep ook op de verzorging naar mijn moeder: Natasja is onderuit gehaald door zo'n ***** amateur. (Wat er op de sterretje staat mag je zelf bedenken. Ik mag in ieder geval van mijn moeder niet meer zulke vieze dingen op de verzorging roepen.)

Ik werd uiteindelijk 14e tussen de dames en dat vond ik best wel heel goed.

Benelux Cup Verviers (Be) 12 apr. 2009

Het was de eerste Benelux Cup in Verviers dus niemand wist echt wat voor een parcours het werd. Sommigen vonden het een World Cup parcours, anderen vonden het een technisch parcours en weer anderen vonden het een leuk parcours of een heel zwaar parcours of niet mijn parcours. Ik vond het gewoon een technisch, zwaar, sommige stukken leuk, andere stukken echt niet, parcours. De klimmen vond ik heel leuk die er in zaten. Gelukkig zaten er veel klimmen in maar om veel klimmen te krijgen moet je ook weer naar beneden... En die vond ik (netjes gezegd) niet zo heel leuk en een paar liep (met of zonder fiets) ik dan ook naar beneden, omdat ik die gewoon te eng vond.
Een afdaling durfte ik ook niet lopend met fiets af, dus daar liet ik iemand anders mijn fiets meenemen en kon ik zelf rustig naar benenden lopen.

Mijn start ging best goed (bergje op he) vlak na de start zag je al een heleboel mensen naast het parcours liggen. Die al gevallen waren... Er waren er heel veel gevallen, omdat het ook een best heftig parcours was. Ik was ook gevallen maar niet heel hard.
Er kwamen ook een heleboel mensen huilend over de finish.
Een heleboel meisjes kwamen ook de eerste lange klim niet op, maar die vond ik helemaal niet zo heel moeilijk. Ze kwamen niet alleen de eerste lange klim niet op, maar ook nog een paar daarna.
Ik reed best goed voordat ik de eerst moeilijk afdaling af moest, zat ik ook nog best goed voorin. Iets van 7de of zo. Daarna lag ik een heel eind achter, omdat ik heel veel verloor in de afdalingen.

Uiteindelijk vond ik het wel een hele leuke wedstrijd. En ben ik een hele ervaring rijker (heel volwassen gezegd, maar het klopt wel). Ik werd 13e.

Benelux Cup Bertix (Be) 5 apr. 2009

Ik moest s'ochtends al heel vroeg op omdat bertrix bijna in Frankrijk ligt, dus nog net in Belgie (bij Arlon in de buurt) en het dus een behoorlijk eindje rijden is. Maar het is wel een leuke weg (bruggen met bomen over de snelweg en het waren geen wildviaducten).



En het was zeker de moeite waard. Het was een heel leuk parcours wat mij best wel lag Je had 2 hele technische stukken waar zelfs de nummer 2 bij de vrouwen moest lopen (of bij een bocht zowat rechtdoor reed). Ik moest daar een groot gedeelte ook van lopen. En je had een paar lange, zware klimmen waar je veel mensen kon inhalen (en waar je ook veel ingehaald werd omdat we met 4 catogorieen tegelijk reden. De dames, de junioren, de nieuwelingen en de junioren en nieuwelingen dames. Wat dus betekende dat je het meeste publiek had.)


Wij startten met 13 meisjes en ik ben uiteindelijk 7de geworden. Ik had een goede start en vooral de klimmetjes vond ik leuk (en zwaar). De meeste afdalingen trilden wel heel erg, in een bocht lagen heel veel bidons die er volgends mij uit getrilt waren. Meestal rijden we met de vrouwen mee en dan moeten we altijd 75 min. Nu werd er gezegd dat wij maar 60 min. hoefden te fietsen + belgiesche bonustijd (maar dat werd er niet bij gezegd). Dus je rijdt even lang als anders. En als je bij de vrouwen moest rijden had je 75 min + bonustijd. Ik vond het wel fijner om een eigen catogorie te hebben. Het is gewoon leuker om tegen meisjes van je eigen leefdtijd te rijden.
Het was ook heel lekker weer. Dus als je dan op de terugweg langs een ijsboer komt kan je natuurlijk door rijden...

MTB Honselersdijk 15 mrt 2009

Ik snap niet waarom wij topo moeten leren! Ga gewoon mountainbiken en je komt nog eens ergens! Voor de mensen die geen mountainbike wedstrijden rijden en ook met topo niet hebben geleerd waar Honselersdijk ligt: Honselersdijk ligt in het Westland en het parcours ligt op een oude vuinisbelt. Het is een best leuk parcours, zeker voor wat ze daar hebben. Veel korte klimmetjes, bochtjes, een zuigende ondergrond en met een straffe wind, was het best een zwaar parcours. Ik had een goede start en kwam achter een meisje te zitten waar ik de hele race mee samen heb gereden. Soms kon ik misschien wat harder, maar als je dan kop over neemt merk je de wind pas en weet je dat je niet harder kan. Het was een leuke wedstrijd en ik vond dat ik goed had gereden. Volgends mij was ik 2e nieuweling meisje (er deden er niet zo veel mee, maar dat moet je niet zeggen) en iets van 24e in totaal.

MTB Berlicum 8 mrt 2009

De eerste wedstrijd van het seizoen, de eerste wedstrijd bij de nieuwelingen, de eerste wedstrijd bij de Elite dames (er is geen aparte nieuwelingen categorie), en de eerste wedstrijd waar ik 1 uur en 1 kwartier moet rijden (vorig jaar was dat nog 3 kwartier).



De start ging best goed. Ik moest helemaal achteraan staan maar voor mij had ik een goede start. De dames starten volgens mij een stuk minder hard dan de jongens waar ik vorig jaar mee reed.


Ik kwam alleen wel vrij snel (door mijn eigen handigheid) alleen te fietsen. Dat is wel een stuk zwaarder dan in een groepje.


Ik werd uiteindelijk 6 nieuweling meisje en in totaal 33.

NK Marathon 28 Feb 2009

Ik moest al om kwart voor 5 opstaan omdat mijn vader maar 10 keer per jaar naar Thialf, daar was het dus, en hij dacht dat je het niet kon rijden in 2 uur en een kwartier. We deden er dus 1 uur en 3 kwartier over dus waren we veel te vroeg op de ijsbaan (om 7 uur). Mijn wedstrijd begon pas om 9.15 uur. maar goed dan kan ik wel heel lang over het inschrijven doen.
Ik moest wel 10 hele ronden rijden plus een loos recht end. Ik had al bij de jongere categorieën voor ons gezien dat ze meteen kei hard weg gingen. Dus ik wist al dat je meteen heel hard moest weg sprinten. In tegenstelling tot een paar andere in de kleedkamer, echt je lacht je vaak kapot in de kleedkamer, ik snap heel vaak niet hoe die meiden het vol houden om te schaatsen, maar goed er was zo'n meid in de kleedkamer: Die loze rechte stuk gingen ze meteen sprinten!(op zijn Amsterdams) Je denkt toch zeker niet dat ik 10 ronden zo hard ga als ik kan!

Ik vond het wel jammer dat het gewoon 10 ronden sprinten werd. De meeste meiden zijn veel sneller dan ik dus ik kan ze nooit bijhouden. Ik had gehoopt dat het af en toe stil zou vallen en dat je er dan van door zou kunnen gaan. Het viel ook heel even een beetje stil, dat wil zeggen ik vloog toen de bocht niet uit, ik ben toen kei hard gaan sprinten maar ik had niet zo veel snelheid dus was ik zo weer bij. Maar ik had wel bijna 2 rondjes op kop gereden, heel even 1ste gelegen en de speaker heeft mijn naam om geroepen, dat laatste heb ik niet gehoord maar mijn moeder zei het. Na mijn kop moest ik nog 5 rondes. Vooral de laatste ronde ging heel hard. Ik moest toen het pelethon laten gaan en werd uiteindelijk 28ste van de 45. Ik vond het echt een heel leuk toernooi wij zijn ook de hele dag nog in Heerenveen blijven hangen en heb ook nog de wedstrijd van de top-divisie gezien.

WK allround Hamar vervolg 3

Zondag 8 feb.De laatste dag in Hamar en de tweede wedstrijddag begint heel verrassend met een ontbijt. Ik denk dat de schaatsers gisteren ook niet zo'n geweldige lunch hebben gehad, want ik zie er een heleboel lopen met een toren van broodjes opgevouwen in servetjes. Ik deed dat dus ook na en had een geweldige lunch. In tegenstelling tot andere mensen die geen broodjes hadden meegenomen. Ze hadden op de baan een soort van chilli- con-carne gemaakt die meer leek op satésaus.

Alleen de vrijdag zijn we met de auto naar de ijsbaan gegaan. Daarna kwamen we erachter (door mij) dat het heel lekker is om naar de ijsbaan te lopen. Vandaag liepen we dan voor de laatste keer naar de ijsbaan. We hadden op de KNSB-site een foto gezien waarbij alle deelnemers voor de mooi besneeuwde ijsbaan stonden.  Wij wilden ook wel zo'n foto, dus gingen we zoeken naar die plek. We dachten dat het misschien bij de voorkant was genomen (de hoofdingang). Maar voor de hoofdingang stonden allemaal mensen te wachten om naar binnen te kunnen om op het mooiste plekkie te gaan staan. Wij konden -gelukkig- langs die rij maar net toen wij er voorbij waren gingen de hekken open. Grappig gezicht! De helft rennen en de andere helft schreeuwen. Die lieten iemand anders rennen, want ze durfden zelf niet of de gladde sneeuw te rennen. Helaas heb ik niet iemand zien vallen en de plek van de foto niet kunnen vinden...

Wij eten bij schaatsen (en dan vooral op natuurijs) altijd erwtensoep, snert. De Noren houden volgens mij meer van Hotdog, bij iedere tribune kon je ze kopen.

Ik deel vandaag de transponders uit met de vrouw van de man waarmee ik de transponders gisteren uitdeelde. (snap je het nog?)  Die vrouw heet Nannie en ze zit naast me op de foto. We hebben een keer een foutje gemaakt. Het was heel even heel druk en toen gaven we per ongeluk de transponder van Bokko aan iemand anders. Maar dat hadden we vrij snel in de gaten en toen hebben we het opgelost. Verder hebben we geen problemen gehad met de transponders.

Het waren echt hele mooie wedstrijden. Het begon met de dames 1500 meter. Om heel eerlijk te zijn weet ik daar niet meer zo heel veel van. Ik was de hele tijd druk bezig met transponders uit te delen. De 1500 meter mannen weet ik nog wel. Vooral de rit tussen Bokko en Kramer, de eerste mooie rit van de dag.  Toen dacht ik nog de mooiste rit van de dag, maar na de laatste rit 10 km (Bokko, Kramer) vond ik die mooier. Maar de 1500 m. was ook heel mooi. Clara Hughes kwam net haar transponders vragen, toen ze zag wie er aan de start stonden moest ik even wachten. Zij wou die rit ook graag zien. Ik vond het ook wel

leuk dat de Noor won en niet Kramer. Dat maakte het voor het klassement wel spannender...
De dames 5 km heb ik wel echt gekeken, maar spectaculaire ritten vond ik ze niet. Sablikova reed wel hard en het was wel even spannend wie er wereldkampioen zou worden. De 10 km daarna waren ook niet echt leuk, eerder slaapverwekkend. Alleen die laatste rit die was echt zo vet! Het hele stadion ging uit zijn dak (gelukkig niet letterlijk, want het sneeuwde buiten nog...). Ik vond het ook voor het eerst deze dag geen saaie 10 km.

Na de wedstrijd gingen we naar het banket. De fakkeltjes die ze in de sneeuw hadden neergezet langs de route naar het banket, zagen er heel gezellig en mooi uit. Toen de sneeuwschuiver er aankwam en ze gewoon mee schoof was dat ook wel een beetje jammer. Maar er beleven er nog genoeg staan om de goede route te vinden en de fakkeltjes zagen er dan ook veelbelovend uit. Dat was allemaal schijn, want het was het saaiste banket ooit! En dat vond niet alleen ik, maar ook veel rijders peerden hem meteen toen ze het toetje op hadden.

WK allround Hamar 6-7 feb

Ik mag niet mee doen met deze wedstrijd hoor. Maar ik mag wel transponders uitdelen op het middenterein. Transponders zijn een soort van chips waarmee je de tijd kan meten. Je kan vanaf het middenterrein de sporters echt heel goed zien.

Ik heb echt heel veel geleerd:

• Hoe je kan lobbyen aan het ontbijt. (bij mij aan tafel deden ze niet anders!)
• Dat je het best kunt inlopen met blote voeten, afgeknipte joggingbroek met voetbal... (vrijdag uitgebreider verslag)
• Ik vroeger wel alles goed schreef (en nu nog steeds ), ik gebruikte alleen de Noorse spelling...(dat doe ik nu als dyslect ook nog steeds )
• Wie wel sokken in de schaatsen doet en wie niet. Ikzelf doe ook nooit sokken in mijn schaatsen. Maar Trevor Marcicano bijvoorbeeld wel.
• En nog veel meer  (ook een heleboel echt nuttige dingen)

Ik vind het wel heel leuk als je het verslag leest maar je moet er wel echt tijd voor hebben!

Donderdag 5 feb.

Ik ben net aangekomen in het hotel. Ik denk niet dat ik nog een keer zo'n lange reis met de trein ga maken. Het was echt heel gezellig maar op een gegeven moment was ik het spuugzat (ook letterlijk). Het is een heel mooi hotel met een boxspring. Beter dan het treinbedje, dat sliep ook niet verk

eerd, maar je moet niet veel groter zijn dan 1.70 m, want anders lig je er opgevouwen in. We hebben in het hotel ook een TV. Ben nu aan het kijken naar een Noors belspel. Gaat toch net weer ff anders dan in Nederland.

Ze hebben hier in het hotel en ook op de ijsbaan een hele leuke spelling. Wat ik als kind altijd fout schreef, is gewoon Noors. Etage is in het Noors: etasje, zo schreef ik het ook altijd! En centraal station= sentraal stasjon. Dus beste leraar(es) van groep 3, 4 en 5, ik schreef het wel altijd goed op (alleen wel in het Noors!).

Word vervolgt

WK allround Hamar Vervolg 2

Vandaag gaat de wedstrijd pas echt beginnen. Eerst was de bedoeling dat ik met een Lasse of Kalle (gewoon een Noorse jongen) de transponders zou regelen. Maar nu helpt een wat oudere man, Andre mij. Ik zit bij de tafel en deel alle transponders uit en hij gaat de mensen achterna als ze de transponders niet om doen. Andre rookt alleen (hij gelooft dat zijn vrouw dat niet ruikt en dus niet weet dat hij rookt.)
Af en toe kan je niet meer naar de ijsbaan lopen, want dan komt er een kolonie kaalgeschoren koppen (waar ze het bovenste stukkie zijn vergeten) aanlopen. Dat zijn de Noorse militairen. Zij verzorgen de ceremonie en dat moeten ze de hele tijd oefenen... ze hebben hier 10 ceremonies ...

Op het middenterrein (waar ik dus zit)  hebben ze allemaal grasmatten neergelegd. Dat loopt heel lekker en het ziet er best gezellig uit. Alle schaatsers lopen ook in het middenterrein in. Je ziet dan ook meteen hoe ze dat doen. Alleen de Noren lopen buiten in.

De lunch was vandaag iets minder goed dan gisteren. We hadden van die hamburgerbroodjes met alleen sla. Ik heb maar een appel gegeten en ik vond het wel best. Ik word sowieso helemaal volgepropt met eten, want de man waarmee ik de transponders is heel gezellig en houdt van lekker eten. Maar gelukkig neemt hij voornamelijk fruit mee. 3 appels, 5 bananen, 2 sinaasappels en 1 peer krijg ik echt niet op... Wel aardig van hem, want verhongeren is ook niet echt leuk. En het is best lekker fruit wat ze hier hebben.

Het stadion zat helemaal vol bij de heren en nadat Bokko had gereden niet meer. Bij de dames zaten er wat minder Noren. De koning bleef wel de hele tijd kijken. Maar ja, die had ook een kussentje op zijn stoel. 40% van het publiek was Nederlanders en de rest was Noors. Alle spandoeken waren wel in het Nederlands. Dat kennen de Noren niet.
Ik heb maar een Noors spandoek gezien en daar kwam ik pas de tweede dag achter, want de eerste dag zag ik alleen maar een kort deel en dat was precies een woord dat ook in het Nederlands bestaat.

Er was ook een Keniaanse vrouw. Dat was een vrouw van een man die vroeger ook heeft geschaatst en die man kent mijn pa. Dus zo begon de vrouw tegen mij te praten en moest ik van haar met haar op de foto. Ze zag er wel heel mooi uit helemaal in klederdracht. Ze maakt ook reclame voor safari's in Afrika. Sorry maar ik ben het adres vergeten.

's Avonds ben ik onder het dak doorgelopen. Duh, dat doe je toch altijd. Ja, maar niet vlak eronder als het dak 35 m. hoog. Het dak steunt op houten balken. Langs een van die balken is looppad, van nog geen meter breed, waar je op kan lopen. Dat paadje is niet geschikt voor rondleidingen en toen we terug kwamen zei iemand dat je er alleen op mocht lopen als je geborgd was aan een lijn. Oeps. Maar echt heel gevaarlijk was het niet. Wel heel mooi. Het ziet er echt vet raar uit.  En het is super hoog. Het trapje waar je op loopt is gemaakt van een rooster. Je kan er dus doorheen kijken. Dat is best eng als je op 35 m. hoogte loopt en je ziet onder je een man in eel ijsberenpak naar je zwaaien.

WK allround hamar vervolg

Ik heb vannacht echt heel lekker geslapen. Op een soort boxspring (die komen toch ook uit Scandinavië?). Ik was wel eerder wakker dan mijn pa, iets wat echt niet vaak voorkomt meestal is hij al om 5 uur wakker.
Opstaan, aankleden en ontbijten. Een heel lekker ontbijt met pannenkoekjes (die hebben ze dus niet alleen in Nederland). Ook stonden er allemaal bakken met haring en makreel allemaal anders gekruid. Ik zou dat 's ochtends echt niet door mijn keel heen kunnen krijgen.

De ijsbaan is echt heel leuk en warm. Buiten is het wel heel koud en daar ligt een heel dik pak sneeuw, wel tot aan mijn knieën op sommige plaatsen.

Het stadion is een soort omgekeerd Vikingschip. Zo noemen ze het ook in het het Noors. Op een  muur zit ook een muurschildering van een Vikingschip.  En als versiering hangt er ook nog een redelijk grote Vikingschip op de kop aan het plafond. Dus ja, waar komt de naam nou vandaan?

Die Noren hebben sowieso wel gevoel voor kunst: aan het plafond hangt een hele grote schaats (met braam bij de hak, van een meter, maar met de Frans-de-ronde-manier (zie schaatsforum) is die er zo af, dus als iemand een schaats wil (als bed)...)

De training van alle deelnemers is al een poosje geleden afgelopen. Ik heb wel gezien dat wij altijd helemaal fout in lopen. Het Noorse team loop in met een voetbal en schopt die dan wel eens op het ijs. En als die dan op het ijs komt moet je hem met een buikschuiver op halen. Heb je je rek oefeningen ook weer gedaan. Het middenterrein is ook een en al grasmat, dus op zich is het nog wel logisch dat je aan voetballen denkt.

Wat je ook kan doen is inlopen op je blote voeten en met een joggingbroek die was afgeknipt (een beetje schreef). Ik kon niet goed zien wie dat was, maar het zag er best komisch uit.

Voor de lunch gingen we heel even terug naar het hotel. Kraak dan nooit een auto af, omdat die heel aso geparkeerd is, want als je dan gaat kijken van wie die auto is en je komt er achter dat jij hem zelf hebt geparkeerd, is dat wel een beetje stom, (en heel grappig). Na de lunch zou ik boodschappen doen en dan terug naar de baan gaan. Ik moest zelf nog ff kijken hoe ik daar zou komen, maar er gingen ook busjes van het hotel naar het Viking schip dus daar komen lukt wel. Ik boodschappen doen, wil ik terug. In mijn beste Engels vraag ik aan een hele aardige mevrouw of er een busje is die naar de ijsbaan rijd. De hele aardige mevrouw antwoordt dat ik maar met een meneer mee moet gaan. Hij gaat in een van de busjes die op het parkeerterrein stond zitten en wacht tot er een chauffeur komt opdagen. Er staan daar dus gewoon busjes zonder chauffeur, met de motor aan, anders worden ze helemaal koud. Dat had ik echt nog nooit gezien.
Het duurde een beetje te lang voordat er een chauffeur kwam, dus ik ben gaan lopen met een ander meisje die me de weg wees.
's Avonds heb ik nog een wedstrijd gereden in een doodstille baan. Ik was bijna de enige in de hal en de enige op het ijs. Dat is best apart. Het is echt heel lekker ijs. Het glijdt heel lekker en het is heel hard. Ik mocht van de ijsmeester niet te hard starten, toch doen en toen had ik een PR: 49.15 (gecorrigeerd).