maandag 27 juni 2011

Winst in Groesbeeek

Gisteren stond onze thuiswedstrijd in Groesbeek op de kalender. Altijd een van de leukste wedstrijdjes van Nederland en ook altijd leuk om op je thuisparcours te mogen rijden. Eigenlijk werd de wedstrijd gemaakt op zaterdag toen het de hele tijd heeft geregend. Dit maakt het parcours nog mooier. Bij ons was het dan wel al een heel eind droog gereden, maar toch.

De start was in een grote modderpoel. Er was wel enige discussie of je het beste kon fietsen, lopen of zwemmen maar uiteindelijk werd er in mijn categorie massaal gekozen voor de eerste optie. We waren immers geen veldrijders of triatleten. Al fietste ik wel nog was mijn start niet echt goed. Ik moest meteen een klein gaatje naar Anne-Fleur dicht rijden en dit lukte nog wel. Even later bleek zij nog wat extra's te hebben en moest ik haar toch laten gaan. Al snel was ze uit het zicht en reed ik eenzaam op nummer 2. Achter mij zat een groepje van 3, die eigenlijk de hele tijd op dezelfde achterstand bleven. In de 2e ronde reed ik wel verder van de 3 weg en leek het erop dat ik 2e kon worden.
Het leuke van een thuiswedstrijd is dat je altijd nog net wat meer word aangemoedigd. Zo hoorde ik dat ik steeds dichterbij kwam. Ik begon er zelf ook in te geloven en als je dan de gele trui voor je ziet lijkt deze trui wel te werken als een soort rood laken en ik stierde er naartoe (nou ja dan wel een beetje traag maar ik begon echt in te lopen). Dit was nog best lastig. Maar met nog een halve ronde te gaan zat ik in haar wiel. Het werd nog een spannende strijd. Ik kon als eerst de crossbaan op en Annefleur maakte daar een foutje waardoor ik meteen een kleine voorsprong had en kon winnen!
De aanmoedigingen hadden dus wel geholpen. Heel erg bedankt hiervoor!

zaterdag 18 juni 2011

bomen in Boom

Omdat je meestal mountainbiked in de bossen is een mountainbike wedstrijd in Boom tussen de bomen dan ook best wel toepasselijk... Zaterdagochtend werd hier de derde manche voor de belgacom gp georganiseerd. Het was overigens een prima organisatie net als een heel erg leuk parcours.
Boom was nieuw op de kalender en het was een verassing wat het moest worden, maar het was echt een mooi parcours. Er zat nog best veel hoogteverschil in en de omloop was technischer als dat ik had verwacht. (zeker nadat een mooie plensbui het parcours had om getoverd in een glibber baan)

Om 11 uur was de start en 5 voor 11 begon het te regenen. Nou dacht ik, dat maakt vast niet zo veel uit (klopte ook, want dit buitje stelde niet zo veel voor) Mijn start ging wel redelijk en ik kwam samen met Marlo op kop te rijden.  Ondertussen was het droog geworden. We kregen al snel samen een gaatje en na ong. een ronde te hebben gereden kreeg ik ook een gaatje op Marlo. De tweede ronde verliep ook best wel lekker. En als je in de verte keek kon je de lucht steeds donkerder zien worden. En op een gegeven moment hoorde je het regenen tussen de bomen. Het begon harder te regen en ik kan je vertellen dat het nu pas echt leuk begon te worden. Hoe gladder en natter de ronde werd hoe harder het begon te regenen...
Klimmen die je eerst fietsend op kwam daarvan kon je nu alleen nog maar klimmend de top van bereiken. Meer mensen hadden hier moeite mee en zo kwam het voor dat je in de file stond om naar boven te komen. Zette je een verkeerde stap dan gleed je weer 3 meter naar beneden. gelukkig kwam ik al snel tot de ontdekking dat brandnetels hun steun niet verliezen in de regen... En via de brandnetels, bramen of gras kon je boven komen.
En ja dan was je boven, ooit zul je dan ook nog naar beneden moeten... Ik probeerde het zo moeilijk mogelijk te doen om zo nog een poging te wagen op mijn voeten naar beneden te komen, zag ik links en rechts mensen voorbij glijden die het op hun kont veel sneller vonden gaan. Ik moet toegeven dat het ook wel een stuk sneller ging. Maar hoewel de meeste jubelde als een kind die van de glijbaan ging hoorde ik ook nog wel wat oeps, au, @*&3%# (vul zelf maar iets in) achter mij. En dus koos ik ervoor om me heel langzaam naar beneden te laten schruiven op mijn schoenen...
Inmiddels had ik al een uur gereden en vond ik het wel mooi geweest. Ik had nog niks geleerd van Malmedy en bleef ook deze keer nog net de nummer 1 bij de jongens voor... 5 seconde later over de finish en ik mocht stoppen en nu mocht ik als aller aller laatste nog een rondje rijden. En zo kwam ik ook als aller aller laatste over de finish... Maar ja, wel weer gewonnen! :D
(Volgende keer knijp ik in de remmen dat scheelt me een rondje)

Ik vond het een hele leuke wedstrijd en ben natuurlijk ook weer blij met de overwinning!

zondag 5 juni 2011

Malmedy

Na Averbode kwam Malmedy. Kjell had me zaterdag al voor gedaan hoe je kon winnen en ook Marlo Koevoet die bij ons in het huisje zat had gewonnen. Aan het huisje kon het dus niet liggen, ik hoefde op zondag alleen nog maar het zelfde te doen... (tja dat is natuurlijk altijd makkelijk gedacht. Overigens meestal rijden Marlo en ik in dezelfde categorie maar dit keer waren de nieuwelingen meisjes en de junior dames gesplitst, hierdoor stonden er wel in beide categorieën niet zo veel meisjes aan de start)

Het parcours is echt schitterend en zeker een van mijn favorieten. Veel hoogtemeters in een redelijk klein rondje was het loodzwaar maar prachtig om te mogen rijden. Wij mochten om 10 uur s'ochtends waardoor het nog niet zo heel erg warm was. Mijn start ging wel lekker en ik kon meteen bij Lisa Schrooder in het wiel gaan hangen. Met ze tweeën kwamen we na de eerste (start)ronde door. Op de startklim (die we dit keer maar tot de helft op hoefde) versnelde ik iets en kreeg zo een gaatje. Dit kon ik zo houden. En gelukkig bleef ik ook voor Jens Schuurmans die op kop bij de junioren lag. Ik was net door de finish toen Jens als eerste over de streep kwam. Een mazzeltje want hierdoor mocht ik als enige nog een rondje. En op zo'n mooi rondje is dat wel erg leuk. Omdat ik wist dat er niemand meer achter me aan kon komen was het de laatste ronde vooral genieten. Als laatste kwam ik over de streep maar ik had toch gewonnen!
De organisatie en het rondje verdiende eigenlijk wel veel meer deelnemers en toeschouwers.
Misschien lag het echt wel aan het huisje. Het was in ieder geval weer een super weekend met twee mooie overwinningen.

vrijdag 3 juni 2011

Averbode

Het Hemelvaartsweekend stond in de planning en dus kon er al op donderdag gereden worden in Averbode om vervolgens door te rijden naar Malmedy waar Kjell op zaterdag moest fietsen en ik op zondag.

Averbode was nog redelijk het zelfde parcours als vorige jaren wat dus inhield dat het nog steeds vlak was en niet echt heel erg leuk. Wij moesten samen met de nieuwelingen starten wat op een smalle start best wel dringen was. Ik had de eerst bocht wel mazzel en kon een paar nieuwelingen inhalen alleen de bocht daarna kon ik weer minder goed door rijden. Annemarie Worst zat daar wel achter de goede en kwam zo op kop te rijden. Nog voordat we de eerste keer de zandbak in reden ging ik haar weer voorbij. Heel jammer was het dat je een heel groot deel in het zand niet kon fietsen omdat het te mul was. Zeker de eerste ronde was ik een stuk sneller om alles te lopen, zo kreeg ik een klein gaatje.

Voor de start hadden de scheidsrechters ons beloofd dat we 5 toeren mochten maken. Ik dacht dat ze dat niet serieus konden menen, 5 rondjes op dit parcours leek me wel wat te veel. Maar toen ik na 3 rondjes inmiddels een flinke voorsprong had opgebouwd kreeg ik toch echt te horen dat ik er nog 2 mocht! Ik was inmiddels al behoorlijk uitgeput en begon toch echt te hopen dat ik ingehaald werd door een nieuweling. Maar goed zij reden niet hard genoeg en zo heb ik toch nog  rondjes af mogen leggen...
Mijn voorsprong was nog wel steeds groter geworden en zo kwam ik solo over de streep!