dinsdag 5 januari 2010

Trainingskamp Colalbo Italie met kerst.

Vrijdag
Met een gehuurd busje inclusief bevroren ramen en koude voeten kwamen we na 12 uur aan in Collalbo. Het was serieus een wonder dat het Polenbussie (de bijnaam die het gehuurde busje in de loop van de week kreeg. Het bussie had maar een paar pk had, hij kwam geen berg op en zo’n beetje met kauwgom aan elkaar zat) Italie had gehaald. Zelfs de Brennerpas kwamen we op met 40 km/h tussen de vrachtwagens. Snel ging het dus niet maar we waren er!!! Wie waren er? Sam, Jelle, Jamie, Jasper, Roel, Kjell, Erik, Petra en ik, Britt, meer paste er niet in het busje. En wij waren er een dag eerder dan de rest, wel een probleem want een paar waren vergeten die dag naar school te gaan…


Zaterdag
15 graden onder nul met een mooie zon, wat is er lekkerder dan om met zo’n mooi weer te schaatsen? De meeste mensen waren nog niet aangekomen, maar om ze ff jaloers te maken, het was HET mooiste weer om te schaatsen. (het was eigenlijk net iets te koud, maar als ik dat erbij zet wordt de rest niet jaloers) S’avonds na de pasta kwamen langzaam de meeste mensen binnen druppelen. Eerst kwam de familie Blaas (MET erwtensoep) aan en later ook de familie Kamphuis met Laura. Maar na 10 uur waren de meeste auto’s nog niet aangekomen, ook de trein van de familie Gnodde  had vertraging. Bij Kufstein was de trein ook nog kapot en was het sneller om te gaan klunen naast het spoor… Om een uur of 12 waren de meeste aangekomen, van een minder prettige reis, veel files, sneeuw, kou en lange wachtrijen voor het tanken, maar ook zij waren er!!!

Zondag
Vandaag konden we nog lekker uitslapen. Hoe laat we presies wakker moesten worden weet ik niet meer. Wel weet ik dat, ik de rest van de week een stuk vroeger moesten opstaan. En dat me deze tijd een stuk beter aanstond dan om 7 uur mijn bed uit. Ik was ook noooooooit iets kwijt dus als ik er niet om 7 uur uit ging kwam ik te laat…
We gingen met een oude houten trein en een gondel naar Bolzano, daar scheen een leuke kerstmarkt te zijn. De trein was eigenlijk een houten geval dat je beter kon omschrijven als een tram/pendelbusje of een lijnbus, maar het had wel iets leuks, vond ik. Milou vond de treinen in Nederland een stuk mooier. De reis ernaartoe en weer naar huis was eigenlijk mooier dan de hele markt, maar lol hadden we wel, ik tenminste.
S’avonds nog even schaatsen in het donker met heel mooi kraak ijs, waarmee je echt de druk voelde. Nog steeds was het 10 graden onder nul of nog kouder. Als je dan maar 1 handtas, 1 rugzak en 1 minischaatstasje mee hebt, paste er niet genoeg warme kleren in de tassen om het deze avond niet koud te hebben. Maar niemand had ook gezegt dat je maar 1 handtas, 1 rugzak en 1 minischaats tas mee mocht nemen dus eigen schuld is dikke bult.

Maandag
Tja wat hadden we vandaag gedaan? Het was eigenlijk te snel voorbij gegaan om het nog precies te herinneren. Als ik het goed heb, hebben we vandaag 2 keer op het ijs gestaan met nog steeds 10 graden onder nul. We moesten met alle gewesten te gelijk het ijs op… En vooral voor de jonge meiden was dat iets te druk. De C-groep is toen naar de ijshockeybaan en hebben daar een techniek training gedaan. De B-groep heeft nog wel op de ringbaan geschaatst. Heel druk met invoegen maar het ging net. Tijdens de middag training had Wim Volkers de oude trainer van Erik geregeld dat we een apart uur kregen. Heerlijk rustig… 

Hoe het precies is gebuurt kan ik met niet meer herinneren… Maar het komt er op neer dat we kennis hadden gemaakt met de overburen, het gewest Gelderland (alleen de jongens). Wat er op neer kwam dat we tot donderdagochtend niet meer op onze kamer konden zijn zonder sneeuwballen (of waren het ijsballen) op ons raam gegooid te krijgen. Het was maar goed dat ze donderdag weer naar huis gingen anders was ons keukenraam echt gesneuveld, en open laten was ook geen optie. Onze keuken was wel het meest gedweild van iedereen…
S’middags na het schaatsen hadden we gezwommen en in de sauna gezeten. Het kan ook zijn dat we die dag erna gewommen hadden…
Het eten duurde vandaag een beetje lang. Het begon te sneeuwen… Na het eten zo snel mogelijk naar buiten gerent en in de sneeuw liggen rollen.


Dinsdag
Ook vandaag hadden we weer twee keer op het ijs gestaan. Door dat we nu niet meer samen met de gewesten het ijs op gingen, moetsen we nu nog vroeger ons bed uit. Na de tweede ijstraining zijn we sleetje gaan rijden op een heel mooi veldje, gevonden door Martijn, Jasper en Bart. Bart en Lars moesten zo nodig met een houten slee van de helling af, de slee kwam niet helemaal heel de helling af…


Woensdag
S’ochtens hadden we nog lekker op het ijs gestaan, nadat we Sam wakker hadden gezongen, die was jarig vandaag. Had iedereen zijn schaatsen aan getrokken en zijn eigen wedstrijdvoorbereiding gedaan… Voor sommige was dat kletsend langs de kant staan (en dat was niet die van mij). We zouden namelijk een wedstrijd rijden. Het zou vandaag rond het vriespunt worden met een stralende zon en windstil. Beter weer voor een wedstrijd kun je niet hebben. De enige pech was dat het die maandag en dinsdag zo hard had gesneeuwd dat de plaatselijke ijsmeester sneeuw moest ruimen. Nou wou de ijsmeester van Eindhoven (Wim Volkers) zijn taak wel overnemen en de sambonie bedienen… Zo zou de wedstrijd door kunnen gaan. Wij moesten dan nog wel na afloop sneeuw scheppen maar dat is gewoon gezellig. Mocht dat niet van de Italiaanen, we mochten zelfs het ijs niet meer op…
Nou ja dan maar Sams verjaardag vieren met taart en cadeautjes en daarna weer de sneeuw in. Waar Sam nog wat extra sneeuwballen kreeg als cadeautje…  Kleine moeite hoor Sam! Misschien kan je in een van je boeken opzoeken hoe je het best sneeuwballen kunt ontwijken en teruggooien?