zaterdag 12 februari 2011

trainingsupdate

De meeste mountainbikers rijden in de winter niet zo actief wedstrijden en in mijn geval helemaal niet. Maar de meeste mountainbikers houden (naar mijn mening althans) wel een wedstrijd wie zegt dat hij of zij het meeste traint in de winter...
Vandaag ging ik ook trainen in de kou en niet op de roller. (Je moet wel exact blijven over wat je doet en als Nederlander moet je ook wat over het weer te melden hebben) En ik vond het wel een bijzondere training om even te vermelden.

Poging 1:
Kjell en ik gingen om ff voor half 2 de deur uit om te gaan fietsen in het bos. Nog voor we de straat uit waren kwamen we er achter dat we onze kettingen waren vergeten te smeren...

Poging 2:
Iets na half 2: Kjell en ik fietsen weer weg. Kjell had er al snel genoeg van en na 2 klimmetjes brak hij zijn ketting (in een afdaling!). Dit fietste niet zo heel lekker dus dat werd duwen. En om 2 uur waren we weer thuis.

Poging 3:
Met gesmeerde en hele kettingen reden we weer weg. Dit keer duurde het ietsje langer maar helaas zag Kjell het ook deze keer niet zitten om terug naar huis te moeten fietsen. En je raad het al hij brak zijn ketting weer. Dit keer met wat meer publiek (er was een heel groepje kinderen paddenstoelen aan het zoeken. En de grootste kabouter zat op de fiets... ).
Mijn conclusie na het hele verhaal is dat je maar beter met elastiekjes kunt gaan fietsen. Hoef je niet te smeren en kunnen ook niet breken (hooguit knappen).

zondag 6 februari 2011

Gelders kampioenschap

De dag begon al s'ochtens vroeg met een mountainbiketraining in Lunteren. Waar je heel mooi kunt fietsen en het was dan ook een geslaagde regiotraining. Maar als je al in Lunteren bent en je die avond in Dronten moet schaatsen loont het de moeite niet om naar huis te rijden. (Lunteren ligt vlak bij Dronten) Dus we hebben een beetje getoerd daar in de regio. En toen we een heel schattig restaurantje zagen zijn we daar lekker pannekoeken gaan eten...
Maar er moest natuurlijk ook nog geschaatst worden. En voor het eerst leek 500 meter me heel erg lang... Hoewel ik meestal nooit heel erg moe over de finish kom, kwam ik nu de laatste 100 meter niet meer door en was het een wonder dat ik niet door mijn benen heen zakte. De tijd was ook niet echt heel erg goed maar het was wel de tweede tijd.
De tweede afstand van de dag werd later op de avond vereden (om maar iets verassends te noemen, want volgens mij komt de tweede afstand altijd later dan eerste afstand). Deze 1500 meter ging best goed. Ik moest tegen Marit Schwantje en het was tot op de laatste meters spannend wie er ging winnen. Heel nipt kwam ik net iets eerder over de streep...
Alles bij elkaar was ik 2e geworden. Sieta van Leeuwen (ploeggenote) had gewonnen en Marit Schwantje was 3e