Maandagavond laat kwamen we na een erg lange en een tikkeltje vreemde reis in Val di Sole aan. Korte samenvatting van de reis (al begrijp ik heel goed dat dit niet zo heel erg interessant is, deze reis is zeker het vermelden waard): een bijna botsing (een auto wilde naar links, maar daar zaten wij), 100 meter weg die opgebroken was, maar wel met een omlegging van 21! kilometer, een vreemde grensweg met hoertjes langs de kant tussen Oosterijk en Tsjechie, een maaltijd bij de Mc Donalds en dit alles maakte dat we precies in het donker de camping op kwamen rijden. Dus dat werd 's ochtends kijken of de voorkant ook echt aan de voorkant stond en het bleek dat we de tent best goed hadden opgezet, weer een echte meevaller!
Ook hier gingen we het parcours verkennen en al eiste dit niet zo veel van je vaardigheden als het parcours in Tsjechie ook dit is zeer zeker een heel mooi parcours en zeker een van mijn favorieten. Het is een loei zwaar parcours met echt steile klimmen, het was wel een parcours voor mij.
Meestal is het aan de junioren om als eerste van het hele programma te starten. Nu mochten we als allerlaatste rijden op zondag. Gelukkig wel al lekker vroeg, want het was toen al warm genoeg. Mijn start ging echt super goed en ik zat goed voorin. Ik moest al in de eerst ronden een paar plekken prijsgeven. In de tweede ronde kreeg ik het echt zwaar en werd ik door verschillende ingehaald. Ik lag inmiddels op een 14e plek wat exact dezelfde plek is als mijn startplek. De laatste ronde ging wel weer iets lekkerder maar ik haalde niemand meer in en werd ook door niemand meer ingehaald. Zo kwam ik als 14e over de streep. Eigenlijk had ik voor de start al dezelfde plek... heb ik me daarvoor uit de naad gefietst! Het was hier een sterker deelnemersveld dan in Tsjechie en dus is mijn 14e plek een best goed resultaat.
Nu zit ik inmiddels in Champery om aan mijn laatste etappe (waar ik ook super veel zin in heb) van deze vakantie te beginnen: Het WK!!! Het regend hier nu KEI en KEI hard maar verder is het eigenlijk de hele tijd mooi weer geweest. En nu maar gaan oefenen op het rondje!
Dit is de site van Britt van den Boogert. Ik doe aan mountainbiken en schaatsen. Op mijn site kun je hier verslagen over vinden. Ik zit sinds dit jaar bij het Cube Nutswerk team en word gesponsord door Hans Lemmens Tweewielers.
woensdag 24 augustus 2011
Worldcup Nova Mesto Na Morave (Tjechie)
Na het EK werd het tijd om mijn "Tour d' Europe" te vervolgen en door te gaan naar Tsjechie voor de World Cup. Daar stonden we op een camping met heel goed internet (ik had dus mogelijkheden genoeg om mijn site al wat eerder bij te kunnen werken...) en genoeg plekken om een kampvuur te kunnen maken. Dat was ook wel nodig, want ik vond het behoorlijk koud de eerste paar dagen. Onze tent is nu alleen wel zwart omdat onze buurman ons liever wilde uitroken en een kampvuur had gebouwd tussen onze tent en het bos (wat natuurlijk heel brandveilig was...)
Het parcours was erg de moeite waard. Hele leuke passages maar ook wel heel lastig. De dagen voor mijn wedstrijd stonden dus vooral in het teken van het parcours te oefenen. Kjell was op een lastig stuk wat ze de "rock 'n roll" noemde nog hard gevallen en had last van zijn pols, waardoor hij niet meer kon fietsen.
Op de dag van mijn wedstrijd regenende het nog best wel hard en hoewel het parcours er niet echt heel veel moeilijker van werd (het was immers al moeilijk zat) waren nog wel wat wortels flink gladder geworden...
En na een goede start gleed ik toch weg over zo'n gladde wortel en haalde een paar meisjes me in. De meeste klimmen gingen wel goed, maar ik had toch nog wel wat moeite om de afdalingen met meer snelheid te nemen. Ik had ze blijkbaar toch nog niet helemaal onder de knie om ze ook met vermoeidheid goed af te kunnen komen. Maar uiteindelijk was het resultaat zeker niet slecht. Ik was als 10e gefinished wat dus mijn eerste keer top 10 betekende op een World Cup en nog leuker: de eerste 10 krijgen prijzengeld! (niet zo veel maar toch)
zaterdag 6 augustus 2011
Europees Kampioenschap, dag 2, 3 en de wedstrijd
Goed er zijn een paar dagen zonder dat ik ook maar iets heb geschreven, gebrek aan motivatie en tijd zijn denk ik de oorzaak van het ontbreken van een verslag op de voorgaande dagen (om het maar even met dure woorden te omschrijven)
Woensdag heb ik nadat ik in de ochtend het parcours verkend heb me in de middag best wel een beetje verveeld. Was op zich ook weer niet zo heel erg verkeerd want ik had wel lekker uitgerust en s'avonds kwamen Anne en ik met het goede plan om te gaan bowlen met 10 lege bidons en 1 appel (de hoofdprijs). Aan het eind had Thijs van Anne en mij gewonnen, ik had verloren, de appel was heel erg beurs en maakte een sissend geluid. De bidons hadden het er beter van afgebracht en waren allemaal nog heel.
Donderdag stond in teken van de teamrelay waar Rudi van Houts, Thijs Zuurbier, Anne Terpstra en Michiel van der Heijden voor Nederland startte. Ik kon lekker kijken en had een mooi plekje op de tribune vlak voor de wisseling van de rijders. Ik moet zeggen dat het erg leuk was om dat te kunnen zien. Het was ook wel heel erg spannend omdat we in het begin toch wel heel goed voorin zaten. Ik vind dat ze erg goed hadden gereden.
En dan eigenlijk het belangerijkste waarom ik hier ben: mijn wedstrijd. Mijn wedstrijd was zaterdag om 2 uur op het heetst van de dag. Ik had nummer 16 maar mocht al als 15e opstellen en stond dus op de tweede startrij. Mijn start was niet echt heel goed. Ik liet me een beetje insluiten. Daarna reed ik wel weer meer naar voren maar ik had toch nog wel wat moeite met het tempo wat ze vooraan reden en moest me iets laten afzakken. Op de eerste lange klim heb ik geprobeerd mijn eigen tempo te kunnen vinden. Dat lukte wel aardig, maar niet echt geweldig. Bovenaan zat ik er eigenlijk al best wel doorheen. De tweede ronde werd dat nog wat erger. Het enige wat ik wilde was dat ik als eerste aan de lange afdaling kon beginnen omdat ik in de vorige ronde had ondekt dat ik harder kon afdalen dan de meeste andere meisjes in mijn buurt. Dat lukte maar ik had het nog steeds erg zwaar. Ik lag ongeveer iets van 15 of 16e
Toen ik voor de derde keer aan een hele lange klim midden in de zon begon voelde ik opeens dat ik harder kon, ik begon lekkerder te rijden en haalde toen al een meisje in. De laatste ronde heb ik alles gegeven wat ik nog had en in de hitte hadden best veel meisjes zich opgeblazen. Ik haalde steeds meer meisjes in. En in het laatste stukje kon ik nog net een Italiaanse en een Zwitserse inhalen waardoor ik nog 11e kon worden.
Acheraf denk ik dat mijn race indeling wel heel erg goed uit is gepakt. Halverwege de wedstrijd had ik echt niet meer het idee dat ik nog 11e kon worden. Ik ben dan ook echt super blij met dit resultaat op mijn eerste EK ooit!!! Niets is zo lekker dan met een tevreden gevoel over je eigen wedstrijd lekker naar de andere kunnen kijken en dat is dan ook exact wat ik vandaag en morgen ga doen.
(met dank aan Lily voor de foto!)
Woensdag heb ik nadat ik in de ochtend het parcours verkend heb me in de middag best wel een beetje verveeld. Was op zich ook weer niet zo heel erg verkeerd want ik had wel lekker uitgerust en s'avonds kwamen Anne en ik met het goede plan om te gaan bowlen met 10 lege bidons en 1 appel (de hoofdprijs). Aan het eind had Thijs van Anne en mij gewonnen, ik had verloren, de appel was heel erg beurs en maakte een sissend geluid. De bidons hadden het er beter van afgebracht en waren allemaal nog heel.
Donderdag stond in teken van de teamrelay waar Rudi van Houts, Thijs Zuurbier, Anne Terpstra en Michiel van der Heijden voor Nederland startte. Ik kon lekker kijken en had een mooi plekje op de tribune vlak voor de wisseling van de rijders. Ik moet zeggen dat het erg leuk was om dat te kunnen zien. Het was ook wel heel erg spannend omdat we in het begin toch wel heel goed voorin zaten. Ik vind dat ze erg goed hadden gereden.
En dan eigenlijk het belangerijkste waarom ik hier ben: mijn wedstrijd. Mijn wedstrijd was zaterdag om 2 uur op het heetst van de dag. Ik had nummer 16 maar mocht al als 15e opstellen en stond dus op de tweede startrij. Mijn start was niet echt heel goed. Ik liet me een beetje insluiten. Daarna reed ik wel weer meer naar voren maar ik had toch nog wel wat moeite met het tempo wat ze vooraan reden en moest me iets laten afzakken. Op de eerste lange klim heb ik geprobeerd mijn eigen tempo te kunnen vinden. Dat lukte wel aardig, maar niet echt geweldig. Bovenaan zat ik er eigenlijk al best wel doorheen. De tweede ronde werd dat nog wat erger. Het enige wat ik wilde was dat ik als eerste aan de lange afdaling kon beginnen omdat ik in de vorige ronde had ondekt dat ik harder kon afdalen dan de meeste andere meisjes in mijn buurt. Dat lukte maar ik had het nog steeds erg zwaar. Ik lag ongeveer iets van 15 of 16e
Toen ik voor de derde keer aan een hele lange klim midden in de zon begon voelde ik opeens dat ik harder kon, ik begon lekkerder te rijden en haalde toen al een meisje in. De laatste ronde heb ik alles gegeven wat ik nog had en in de hitte hadden best veel meisjes zich opgeblazen. Ik haalde steeds meer meisjes in. En in het laatste stukje kon ik nog net een Italiaanse en een Zwitserse inhalen waardoor ik nog 11e kon worden.
Acheraf denk ik dat mijn race indeling wel heel erg goed uit is gepakt. Halverwege de wedstrijd had ik echt niet meer het idee dat ik nog 11e kon worden. Ik ben dan ook echt super blij met dit resultaat op mijn eerste EK ooit!!! Niets is zo lekker dan met een tevreden gevoel over je eigen wedstrijd lekker naar de andere kunnen kijken en dat is dan ook exact wat ik vandaag en morgen ga doen.
(met dank aan Lily voor de foto!)
woensdag 3 augustus 2011
Europees Kampioenschap, dag 1
Vandaag zijn we eerst naar het parcours gefiets en voor diegene die wilden, die mochten een rondje gaan verkennen. Het is een best leuke ronde. Je gaat eerst vooral omhoog, waarbij het eerste stuk vol in de zon is, daarna ga je het bos in en daar is het nog een beetje glad door de modder. Als je ongeveer op de helft bent is het vooral nog afdalen. Over het eerste stuk doe je dan ook 10 minuten langer over dan over het tweede stuk. Al met al is het best wel een grappig rondje maar niet echt heel erg moeilijk of technisch.
Die middag waren we nog naar een dorpje gegaan wat tussen het hotel en het parcours in ligt. Hele mooie winkels heb je hier! Allemaal van die soort van 1 euro winkeltjes, actions en nog meer van dat soort rommelwinkeltjes. Maar het is er niet duur. Voor 4,90 kan je in nederland immers geen schepijs voor 8 man kopen...
Het eten is hier opzich best prima. Behalve dat ze hier jam (confiture voor mijn Belgische vrienden) hebben die meer naar geprakte bessenmoes smaakt, wat ik niet zo'n hele lekkere jam vind. En ze hebben alleen maar brood in de vorm van een banaan.
Die middag waren we nog naar een dorpje gegaan wat tussen het hotel en het parcours in ligt. Hele mooie winkels heb je hier! Allemaal van die soort van 1 euro winkeltjes, actions en nog meer van dat soort rommelwinkeltjes. Maar het is er niet duur. Voor 4,90 kan je in nederland immers geen schepijs voor 8 man kopen...
Het eten is hier opzich best prima. Behalve dat ze hier jam (confiture voor mijn Belgische vrienden) hebben die meer naar geprakte bessenmoes smaakt, wat ik niet zo'n hele lekkere jam vind. En ze hebben alleen maar brood in de vorm van een banaan.
dinsdag 2 augustus 2011
Europees kampioenschap de reisdag
Zo net wakker geworden na de eerste nacht in het hotel. Het bed slaapt echt heel erg lekker en het is een mooi hotel. Het enige wat ietsje minder is, is dat er een weg naast loopt waar de auto's heel hard overheen rijden en die dus ook heel veel herrie maakt...
Gisteren heb ik voor het eerst in mijn leven gevlogen maar ik vond er niet zo heel erg veel aan. Het was vooral veel wachten en verder echt niks bijzonders. Ons vliegtuig zou eigenlijk om 9.25 vertrekken maar uiteindelijk werd dat een uur later. Naast mij zat echter een hele grote man die ook nog nooit gevlogen had maar hij vond het dus duidelijk wel eng... Gelukkig hield zijn lieve vriendin een handje voor hem vast. Achteraf vond hij het best wel mee vallen maar toen was hij weer bang dat hij zijn koffer niet kreeg... Jeetje wat een vakantiestress.
En na een broodje op het vliegveld begonnen we aan de nog 4 uur lange autoreis naar het hotel.
Het landschap waar we doorheen reden was best wel mooi. Overal glooiden het en nergens was het vlak. Met om je heen heel veel naaldbomen en korenvelden. Het zag er echt wel mooi uit. Alleen de huizen vind ik maar niks. Heel veel hele grauwe huizen, niet een ziet er echt aantrekkelijk uit. Je kan nog wel zien dat dit vroeger het oostblok is geweest.
Het meest opvallende aan het dorp waar ons hotel staat. Is dat letterlijk iedere bewoner een hondje heeft wat ontzettend hard kan blaffen. En als je dan een bushokje zit waar in de ruit een precies rond gat zit vraag je, je toch wel af waarom iedere bewoner toch een vals hondje heeft...
Overigens over het gat... Er heeft hier vroeger een wapenfabriek gestaan.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Pova%C5%BEsk%C3%A1_Bystrica
Gisteren heb ik voor het eerst in mijn leven gevlogen maar ik vond er niet zo heel erg veel aan. Het was vooral veel wachten en verder echt niks bijzonders. Ons vliegtuig zou eigenlijk om 9.25 vertrekken maar uiteindelijk werd dat een uur later. Naast mij zat echter een hele grote man die ook nog nooit gevlogen had maar hij vond het dus duidelijk wel eng... Gelukkig hield zijn lieve vriendin een handje voor hem vast. Achteraf vond hij het best wel mee vallen maar toen was hij weer bang dat hij zijn koffer niet kreeg... Jeetje wat een vakantiestress.
En na een broodje op het vliegveld begonnen we aan de nog 4 uur lange autoreis naar het hotel.
Het landschap waar we doorheen reden was best wel mooi. Overal glooiden het en nergens was het vlak. Met om je heen heel veel naaldbomen en korenvelden. Het zag er echt wel mooi uit. Alleen de huizen vind ik maar niks. Heel veel hele grauwe huizen, niet een ziet er echt aantrekkelijk uit. Je kan nog wel zien dat dit vroeger het oostblok is geweest.
Het meest opvallende aan het dorp waar ons hotel staat. Is dat letterlijk iedere bewoner een hondje heeft wat ontzettend hard kan blaffen. En als je dan een bushokje zit waar in de ruit een precies rond gat zit vraag je, je toch wel af waarom iedere bewoner toch een vals hondje heeft...
Overigens over het gat... Er heeft hier vroeger een wapenfabriek gestaan.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Pova%C5%BEsk%C3%A1_Bystrica
Abonneren op:
Posts (Atom)