WK allround Hamar Vervolg 2

Vandaag gaat de wedstrijd pas echt beginnen. Eerst was de bedoeling dat ik met een Lasse of Kalle (gewoon een Noorse jongen) de transponders zou regelen. Maar nu helpt een wat oudere man, Andre mij. Ik zit bij de tafel en deel alle transponders uit en hij gaat de mensen achterna als ze de transponders niet om doen. Andre rookt alleen (hij gelooft dat zijn vrouw dat niet ruikt en dus niet weet dat hij rookt.)
Af en toe kan je niet meer naar de ijsbaan lopen, want dan komt er een kolonie kaalgeschoren koppen (waar ze het bovenste stukkie zijn vergeten) aanlopen. Dat zijn de Noorse militairen. Zij verzorgen de ceremonie en dat moeten ze de hele tijd oefenen... ze hebben hier 10 ceremonies ...

Op het middenterrein (waar ik dus zit)  hebben ze allemaal grasmatten neergelegd. Dat loopt heel lekker en het ziet er best gezellig uit. Alle schaatsers lopen ook in het middenterrein in. Je ziet dan ook meteen hoe ze dat doen. Alleen de Noren lopen buiten in.

De lunch was vandaag iets minder goed dan gisteren. We hadden van die hamburgerbroodjes met alleen sla. Ik heb maar een appel gegeten en ik vond het wel best. Ik word sowieso helemaal volgepropt met eten, want de man waarmee ik de transponders is heel gezellig en houdt van lekker eten. Maar gelukkig neemt hij voornamelijk fruit mee. 3 appels, 5 bananen, 2 sinaasappels en 1 peer krijg ik echt niet op... Wel aardig van hem, want verhongeren is ook niet echt leuk. En het is best lekker fruit wat ze hier hebben.

Het stadion zat helemaal vol bij de heren en nadat Bokko had gereden niet meer. Bij de dames zaten er wat minder Noren. De koning bleef wel de hele tijd kijken. Maar ja, die had ook een kussentje op zijn stoel. 40% van het publiek was Nederlanders en de rest was Noors. Alle spandoeken waren wel in het Nederlands. Dat kennen de Noren niet.
Ik heb maar een Noors spandoek gezien en daar kwam ik pas de tweede dag achter, want de eerste dag zag ik alleen maar een kort deel en dat was precies een woord dat ook in het Nederlands bestaat.

Er was ook een Keniaanse vrouw. Dat was een vrouw van een man die vroeger ook heeft geschaatst en die man kent mijn pa. Dus zo begon de vrouw tegen mij te praten en moest ik van haar met haar op de foto. Ze zag er wel heel mooi uit helemaal in klederdracht. Ze maakt ook reclame voor safari's in Afrika. Sorry maar ik ben het adres vergeten.

's Avonds ben ik onder het dak doorgelopen. Duh, dat doe je toch altijd. Ja, maar niet vlak eronder als het dak 35 m. hoog. Het dak steunt op houten balken. Langs een van die balken is looppad, van nog geen meter breed, waar je op kan lopen. Dat paadje is niet geschikt voor rondleidingen en toen we terug kwamen zei iemand dat je er alleen op mocht lopen als je geborgd was aan een lijn. Oeps. Maar echt heel gevaarlijk was het niet. Wel heel mooi. Het ziet er echt vet raar uit.  En het is super hoog. Het trapje waar je op loopt is gemaakt van een rooster. Je kan er dus doorheen kijken. Dat is best eng als je op 35 m. hoogte loopt en je ziet onder je een man in eel ijsberenpak naar je zwaaien.