Wereldbeker Offenburg

Na Apeldoorn had ik gehoord dat ik mocht starten in Offenburg. Het zou mijn eerste wereldbeker wedstrijd worden. Donderdagochtend vroeg waren we vertrokken en om een uur of 11 kwamen we aan bij het parcours. Genoeg tijd om het rondje te verkennen en dat was ook wel nodig. Het was een hele mooie ronde en alle moeilijke afdalingen hadden ze een moeilijke naam gegeven...

Zaterdag precies midden op de dag was onze start. Ik mocht best wel vooraan starten en had zo ook een hele goede start. Ik lag meteen al heel goed en ging als een van de eerste het bos in. Na een hele ronde te hebben gereden zat ik op de 7e plek, maar wel met een paar meisjes kort achter mij. En moest zo toch nog een paar plekken prijs geven. Ik kwam te rijden met nog 2 andere meisjes. Zij daalden wat harder, ik klom wat harder. En zo wisselde het de hele tijd wie op kop reed. Aan het eind kreeg ik toch een gaatje en leek het er op of ik toch echt weg was. Als 9e ging ik de laatste ronde in. Ik schok er zelf helemaal van. Mijn eerste world cup en dan al 9e? Dat is wel heel knap. Terwijl ik dit dacht ging ik steeds harder. Zag een boom dichterbij komen. Voelde de boom, even later ook de grond. Een junior die ik net had ingehaald kon me ook niet meer ontwijken en viel bovenop me. Tja ik mag de meeste bomen dan wel voorbij gereden zijn, toch had ik deze boom beter ook niet kunnen knuffelen... Ik verloor hier nog wel een aantal plekken en kwam toch nog als 14e over de streep, in een deelnemersveld van 50 junioren. Het was echt een super leuke ervaring. Ik had nooit gedacht dat ik zo goed zou kunnen rijden in een World Cup. Ik ben echt wel een beetje trots op mezelf!

Apeldoorn

Gisteren had ik in Stoumont gewonnen en vandaag stond Apeldoorn al weer op de planning... Tja dat is even omschakelen van parcours want deze twee wedstrijden zijn eigenlijk niet te vergelijken. De organisatie had zijn best gedaan om het beste uit het stukje bos te halen wat ze mochten gebruiken, jammer dat de gemeente zo moeilijk deed en de leukste stukjes eruit haalde.
Mijn start ging heel erg goed en ik kon meteen aan sluiten bij de kopgroep. De eerste ronde liep heel erg lekker. Over de finish begon het te breken, Annefleur reed weg, Marlo en ik kwamen samen te rijden en Annemarie reed daar weer iets achter. Marlo en ik reden wel lekker samen. In de laatste ronde moest ik dan toch passen voor Marlo. Door een stom foutje en daarna nog een klein foutje kreeg Marlo een gaatje. Het gaatje werd de ene keer weer iets groter en de andere keer weer iets kleiner. Maar toch het was een gaatje en zo werd ik dik tevreden 3e! 2 keer op het podium in 2 dagen is natuurlijk wel heel leuk!

Stoumont

Dit weekend was het tijd voor de eerste Belgacom gp van het jaar en wel in Stoumont. We waren al eerder in Stoumont geweest met mtbclinics.be om het rondje te verkennen. Dat het een mooie omloop zou zijn was dus geen verassing meer.
S'ochtends heel vroeg kwamen we aan. En ook al hingen er hier en daar wat kussens aan de bomen, verder zag het rondje er nog redelijk hetzelfde uit. Met het inrijden ging alles best goed en ik had zin in de start.
Samen met de nieuwelingen begonnen we aan de lange start klim. De nieuwelingen hadden er volgens mij tot de helft er nog niet zo veel zin in want echt hard ging het nog niet. Later wel en het hele veld werd uit elkaar getrokken... En hoewel de meeste jongens uit mijn zicht waren verdwenen had ik bovenaan ook al wel een klein voorsprongetje op de rest van mijn concurrenten. Tja de afdaling daarna ging niet helemaal zo als gepland, maar de grote ondekking was dat ik sneller liep dan dat ik hier zou kunnen fietsen. Ik denk dat ik zo hard naar beneden ben gelopen dat mijn ketting er van was geschokken en zomaar naast mijn grote blad was gevallen... Maar ik had hem er ook weer heel snel er weer op! Dus ik was best trots op mijzelf dat ik dat zo snel weer had gefixt (tja ik ben echt een kneus als het om het repareren van een fiets gaat)
De eerste ronde liep heel lekker. In de tweede ronde kwam ik Rik Jansen tegen die was letterlijk uit de kop van de nieuwelingen gevallen en moest nog even bij komen. De rest van de wedstrijd heb ik samen met Rik gereden. Al moest Rik de hele tijd op mij wachten...
Nadat ik drie van die mooie rondjes heb mogen rijden kwam ik als eerste over de streep. Wel een heel lekker gevoel om zo de Belgacom competitie te kunnen beginnen! En nu maar hopen dat er volgend jaar weer een wedstrijd in Stoumont komt want het was echt een heel leuk parcours.

Stoumont en Apeldoorn

Even heel kort:
Gisteren gereden in Stoumont. Ging super lekker en op de mooie omloop die ze hadden aangelegd was het echt een genot om op te kunnen rijden. De start ging meteen al heel lekker en bovenaan had ik al een gat en dit heb ik tot aan de finish kunnen houden. Leuk om de Belgacom zo te kunnen beginnen en met dit prachtige parcours was het echt een mooie opening.
Het was misschien niet de beste voorbereiding voor Apeldoorn maar mijn benen voelden in Apeldoorn ook nog wel goed. Dit bleek ook want met de start kon ik al met de beste mee en ben uiteindelijk op de 3e plaats gefinished.

Solothurn

Het heeft even wat langer geduurt dan gepland, want blogger heeft mijn verhaaltje kwijt gemaakt. Grrrrrrrrr...

Na Houffalize zijn we doorgereden naar Solothurn om daar een wedstrijd te rijden (en vakantie te vieren!). Het was een hele mooie oude stad en het was wel heel leuk dat ze de finish en de start in het centrum hadden gelegd. De start/finish lag in een drooggevallen gracht naast een burcht, daarachter lag een kathedraal en aan de andere kant was een beurs. Super gezellig dus!
Het parcours zag er ongeveer zo uit:
start, 180-graden bocht, brug (hier moet wel bij vermeld worden dat een riser niet handig was, met drie breed ging immers maar net (of niet niet)), 90-graden bocht, 180-graden bocht, trap (hier werd het even wat breder), tunneltje (oeps, hier is het weer een stuk smaller, inhalen was niet meer mogelijk), tunneltje weer uit, asfalt-weg, weg, weg, weg, nog meer weg, bocht in de weg, weg met uitzicht op bos! wortelenklim, nog meer klimmen, nog wat klimmen, top bereikt, afdalen, iets steiler afdalen, nog iets steiler afdalen, en dan weer over de weg naar de finish. Het asfalt stuk vond ik niet zo heel erg leuk maar het stuk in het bos was wel heel erg leuk.
Mijn start ging niet zo heel goed en ik lag meteen al iets achter. In het bos kon ik er al een paar voorbij en ik kwam zo te rijden in een groepje. In de enelaatste ronde kreeg ik op de klim een gaatje en dat hield ik vol tot... de laatste halve ronde. Daarna kwam er eerst een voorbij en op het asfalt werd ik in gehaald door de nummer twee bij de dames elite. Helaas had zij ook nog een junior dame mee op sleeptouw genomen en zo werd ik ook nog door haar in gehaald (al was dit nog best spannend). Ik werd 9e en was daarmee best wel tevreden.

Houffalize Bike Festival

Dit jaar was er dan wel geen wereldbeker in Houffalize maar als nog was er een groots spektakel  in het mountainbike mekka van  Belgie. Ik heb er lang naar uit gekeken om hier te mogen rijden. Het is zo'n onwijs gaaf parcours, echt een van mijn lievelingsparkoersen. Dit jaar mocht ik voor het eerst de steen bij de brandweer af in de wedstrijd en de tuin (Fosse d'ourt) zat er ook weer in. Hoewel ik eerdere jaren wel een beetje schrik had van deze afdalingen vond ik ze dit jaar eigenlijk het leukste van alles.

Woensdagavond gingen we er al naartoe en toen wij donderdagochtend ons eerste rondje in de regen hadden gemaakt (Ja echt waar het regende) hebben we de rest van de week prachtig weer gehad. Het werd pas echt druk op het parkoers op vrijdag.
Zaterdag om 3 uur was de start van mijn wedstrijd. Mijn broer (Kjell) had om 10.30 uur al moeten rijden en had het heel goed gedaan om als 3e te kunnen finishen!
Mijn achterband was voor de start een beetje zacht en om maar geen risico te nemen had ik maar het wiel van mijn broertje genomen (hij was er immers 3e mee geworden, al schepte dat wel metteen verwachtingen...) Mijn start ging vrij goed en ik kon meteen wel mee met de kopgroep. Al zat ik even daarna wel op een klein gaatje. Marlo Koevoet kwam me voorbij en zij reed me weer terug naar Annefleur Kalvenhaar. Even verder op reed ik tussen Marlo en Annefleur in. Annefleur heeft me gelukkig niet meer ingehaald en door een fout van Marlo in de afdaling van de tuin haalde ik haar ook weer in. Inmiddels was ik bijgehaald door een Italiaanse die me voorbij stak. Zij klom me echt te hard. Ik kreeg opeens ook in de gaten dat ik 3e lag want zelf was ik toch echt van mening dat er nog meer voor me moesten zitten. Maar als iedereen het tegen je roept hoop je toch dat ze zich niet verteld hebben. Maar ook over de finish twijfelde ik er nog wel even aan... Op het podium met een fles La Chouffe in mijn hand geloofde ik het wel. Alleen dachten de Zwitserse winnares en de Italiaanse dat La Chouffe iets was met bubbels en begonnen als een gek te schudden... (Ik schudde stiekem ook wel mee, tja na zo'n wedstijd kon ik niet meer zo goed nadenken)

Echt super blij ben ik met het resultaat, ik denk toch dat het aan het wiel heeft gelegen... Ik zit nu nog in Houffalize, het is nu opvallend stil en rustig in het dorpje, zo anders als 3 uur geleden. Wel echt jammer dat het zo snel allemaal weer voorbij gaat.