Europees Kampioenschap, dag 2, 3 en de wedstrijd

Goed er zijn een paar dagen zonder dat ik ook maar iets heb geschreven, gebrek aan motivatie en tijd zijn denk ik de oorzaak van het ontbreken van een verslag op de voorgaande dagen (om het maar even met dure woorden te omschrijven)

Woensdag heb ik nadat ik in de ochtend het parcours verkend heb me in de middag best wel een beetje verveeld. Was op zich ook weer niet zo heel erg verkeerd want ik had wel lekker uitgerust en s'avonds kwamen Anne en ik met het goede plan om te gaan bowlen met 10 lege bidons en 1 appel (de hoofdprijs). Aan het eind had Thijs van Anne en mij gewonnen, ik had verloren, de appel was heel erg beurs en maakte een sissend geluid. De bidons hadden het er beter van afgebracht en waren allemaal nog heel.
Donderdag stond in teken van de teamrelay waar Rudi van Houts, Thijs Zuurbier, Anne Terpstra en Michiel van der Heijden voor Nederland startte. Ik kon lekker kijken en had een mooi plekje op de tribune vlak voor de wisseling van de rijders. Ik moet zeggen dat het erg leuk was om dat te kunnen zien. Het was ook wel heel erg spannend omdat we in het begin toch wel heel goed voorin zaten. Ik vind dat ze erg goed hadden gereden.

En dan eigenlijk het belangerijkste waarom ik hier ben: mijn wedstrijd. Mijn wedstrijd was zaterdag om 2 uur op het heetst van de dag. Ik had nummer 16 maar mocht al als 15e opstellen en stond dus op de tweede startrij. Mijn start was niet echt heel goed. Ik liet me een beetje insluiten. Daarna reed ik wel weer meer naar voren maar ik had toch nog wel wat moeite met het tempo wat ze vooraan reden en moest me iets laten afzakken. Op de eerste lange klim heb ik geprobeerd mijn eigen tempo te kunnen vinden. Dat lukte wel aardig, maar niet echt geweldig. Bovenaan zat ik er eigenlijk al best wel doorheen. De tweede ronde werd dat nog wat erger. Het enige wat ik wilde was dat ik als eerste aan de lange afdaling kon beginnen omdat ik in de vorige ronde had ondekt dat ik harder kon afdalen dan de meeste andere meisjes in mijn buurt. Dat lukte maar ik had het nog steeds erg zwaar. Ik lag ongeveer iets van 15 of 16e
Toen ik voor de derde keer aan een hele lange klim midden in de zon begon voelde ik opeens dat ik harder kon, ik begon lekkerder te rijden en haalde toen al een meisje in. De laatste ronde heb ik alles gegeven wat ik nog had en in de hitte hadden best veel meisjes zich opgeblazen. Ik haalde steeds meer meisjes in. En in het laatste stukje kon ik nog net een Italiaanse en een Zwitserse inhalen waardoor ik nog 11e kon worden.
Acheraf denk ik dat mijn race indeling wel heel erg goed uit is gepakt. Halverwege de wedstrijd had ik echt niet meer het idee dat ik nog 11e kon worden. Ik ben dan ook echt super blij met dit resultaat op mijn eerste EK ooit!!! Niets is zo lekker dan met een tevreden gevoel over je eigen wedstrijd lekker naar de andere kunnen kijken en dat is dan ook exact wat ik vandaag en morgen ga doen.
(met dank aan Lily voor de foto!)