Ouren

Ergens tussen Luxemburg en Sankt-Vith (waar ik eerder dit jaar al heb gereden en ook gewonnen) ligt een heel klein plaatsje Ouren. Om er te komen moet je over hele kleine weggetjes. Het was even zoeken en na een aantal keer heen en weer gegaan te zijn op dezelfde weg hadden we toch maar even gevraagd waar we moesten zijn. België is een tweetalig land: ze spreken of Frans of Vlaams of allebei, maar dit vrouwtje sprak Duits. Gelukkig wist ze het wel en zo kwamen we uiteindelijk aan waar we moesten zijn. Intussen zaten we zuidelijk genoeg en werd het droog.... en bleef het de hele dag droog!
Het parcours was vrij heftig (maar wel heel leuk) en omdat we pas vrij laat in de ochtend aan waren gekomen had ik niet echt veel tijd om het te verkennen.  We starten samen met de nieuwelingen en de meeste nieuwelingen gingen gelijk bij het fluitje weg maar de nieuwelingen die voor mij stonden deden dat niet... Mijn start was dus niet echt heel erg goed. In de lange klim die ernaar volgde maakte ik alweer een hoop goed en lag ik op kop. Clémence haalde mij in de afdaling daarna weer in. Even later haalde ik haar weer in. Vanaf nu begon het bij mij steeds lekkerder te gaan. Na drie rondjes was ik gefinished. Het was een erg leuk rondje en om te winnen is natuurlijk ook altijd leuk.