Ouren

Ergens tussen Luxemburg en Sankt-Vith (waar ik eerder dit jaar al heb gereden en ook gewonnen) ligt een heel klein plaatsje Ouren. Om er te komen moet je over hele kleine weggetjes. Het was even zoeken en na een aantal keer heen en weer gegaan te zijn op dezelfde weg hadden we toch maar even gevraagd waar we moesten zijn. België is een tweetalig land: ze spreken of Frans of Vlaams of allebei, maar dit vrouwtje sprak Duits. Gelukkig wist ze het wel en zo kwamen we uiteindelijk aan waar we moesten zijn. Intussen zaten we zuidelijk genoeg en werd het droog.... en bleef het de hele dag droog!
Het parcours was vrij heftig (maar wel heel leuk) en omdat we pas vrij laat in de ochtend aan waren gekomen had ik niet echt veel tijd om het te verkennen.  We starten samen met de nieuwelingen en de meeste nieuwelingen gingen gelijk bij het fluitje weg maar de nieuwelingen die voor mij stonden deden dat niet... Mijn start was dus niet echt heel erg goed. In de lange klim die ernaar volgde maakte ik alweer een hoop goed en lag ik op kop. Clémence haalde mij in de afdaling daarna weer in. Even later haalde ik haar weer in. Vanaf nu begon het bij mij steeds lekkerder te gaan. Na drie rondjes was ik gefinished. Het was een erg leuk rondje en om te winnen is natuurlijk ook altijd leuk.

NK noorbeek

Het Limburgse heuvelland vond ik altijd al wel een mooi gebied. Om er extra lang van te kunnen genieten gingen wij woensdag al naar Noorbeek. We zaten daar in een huisje wat meer leek op een voetbalkleedkamer (van buiten). Niet mooi, maar verder wel prima.

Het parcours was hetzelfde als twee jaar geleden. Van mij had er iets minder gras in mogen zitten. De meeste Limburgse vlaaien zijn best lekker maar een wedstrijd tussen de koeienvlaaien vond ik niet helemaal geweldig... Wel moet gezegd worden dat de organisatie goed was en echt hun best had gedaan er een leuk rondje van te maken.

Zaterdagmiddag om 2 uur was onze start. Ik had eigenlijk gelijk al een goede start en mee met Annefleur Kalvenhaar. Met zijn tweeën reden we de startronde. Het koste me moeite om erbij te blijven, maar ik kon in haar wiel blijven rijden. Totdat we op een lang grasstuk kwamen en ik Annefleur steeds kleiner zag worden. Even heb ik alleen op de tweede plaats gereden maar al snel werd ik ingelopen door Natasja Nieuwenhuizen. Ook met haar heb ik een ronde mee gereden maar na mijn snelle start had ik me toch echt iets opgeblazen en zo was ook zij mij te sterk Ik kwam samen met Lisa Schrooder te rijden en het zou heel spannend worden wie van ons het snelste zou zijn. Met een kleine voorsprong kwam ik voor Lisa over de streep. Mijn eerste podiumplaats op het NK!!! Ik denk dat dit het hoogst haalbare was vandaag en ik ben daar dan ook wel zeer tevreden mee. Toch altijd wel bijzonder om op een NK op het podium te kunnen staan. 

EK Selectie

Een hele mooie verassing: Ik ben geselecteerd voor het Europees kampioenschap in Slowakije!  Mijn vakantie word zo steeds leuker en voller. Begin Augustus vertrekken we naar Dohnany (slowakije) waar ik op 5 augustus mijn wedstrijd heb. Daarna gaan we nog naar Tsjechie en Italie voor de world cups! Daar heb ik dus wel zin in.

De muur van Geraardsbergen

De echt grote mannen mogen al in het voorjaar de muur van Geraardsbergen op. Voor ons stond deze muur afgelopen zaterdag op het programma. Een heel mooi parcours met veel hoogtemeters. Vorig jaar vond ik het al een erg leuk parcours maar met nog een paar afdalingen en klimmen erbij was het nu nog mooier geworden. Het weer was dan wel ietsje minder maar tijdens onze wedstrijd begon het zonnetje steeds meer door te komen. En hoewel het ervoor nog wel had geregend was het parcours eerder mul dan modderig.

Er was een goede opkomst voor onze categorie. Ik had een goede start en kwam als eerste boven. Daarna kreeg ik ook al vrij snel een gaatje. Achter me zag ik de Engelse Beth Crumpton dichter en dichterbij komen en na  een poosje haalde ze me bij en kwamen we samen te rijden. Een eindje verder niet meer... alleen nu lag Beth op kop en fietste ik erachter. Het gaatje werd steeds groter. Beth was gewoon sterker deze wedstrijd en zo finishde ik als 2e. Gelukkig mocht ik 4 rondjes rijden, het parcours was namelijk zo leuk! En de sfeer was zo goed dat we pas na de wedstrijd van de elites naar huis waren gegaan. 

Vallen, opstaan en winnen

De Belgacom wedstrijden zijn dit jaar op zaterdag en zo reisde we gisteren (op zaterdag) dus af naar Sankt Vith. Een schitterend parcours overigens.
Hoewel het zomer is en het weer erg lekker leek onze start wel in de winter te zijn, het was koud. Dus toen we eenmaal weg mochten greep ik mijn kans en was ik als eerste weg. Na mijn kopstart op het eerste rechte stuk kwam er een bocht aan op het grind. Ik nam deze niet handig... en voor ik het wist was ik gevallen. In de tijd dat iedereen mij voorbij was gekomen kwam ik tot de ontdekking dat mijn stuur schreef stond. Eerst recht zetten en dan maar weer gaan. Nu maar voor de snelste rondtijd gaan fietsen.
De eerste ronde ging heel erg lekker ik kon van rijder naar rijder rijden en nog voor het eind van de ronde lag ik weer bij de leiders. Na een poosje lag ik zelfs alleen op kop. Maar ik kreeg het gaatje tussen mij en Annefleur niet groter. Het werd juist steeds kleiner... Nog kleiner totdat wij weer bij elkaar zaten.
In de laatste ronde had ik wat meer mazzel met een paar achterblijvers en ik kreeg daardoor een klein gaatje. Dit gaatje kon ik groter maken en houden tot de finish.
Het is echt een van mijn mooiste overwinningen. In het begin maakte ik een fout wat geheel mijn eigen schuld was en ik had echt niet gedacht dat ik iedereen nog in kon halen.