Spannende dag vandaag, ik kreeg namelijk mijn nieuwe kleren van Oxyin!!! En nog iets: ik mocht ze ook meteen aan! Nog helemaal schoon en nieuw en boven alles het is ook nog mooie kleding die lekker zit (ook niet te vergeten).
Eerst even het rondje verkennen, op internet stond dat het een mooi rondje was met veel klimmen en afdalingen. Het ging inderdaad op en af... Maar de top van de Wageningse berg vond ik niet echt hoog... Dat het een zwaar rondje zou zijn kwam ik later nog wel achter...
De start was lang en chaotisch, met de mannen mee starten, er tussen, er achter, niemand wist het meer en zo hadden we maar besloten om in ieder geval met z'n allen 3 minuten te wachten na de fun heren. Uiteindelijk was dat nog maar 1 minuut, maar toch was het beter dan dat je tegelijk zou starten. Ik had het in het begin zwaar. Gelukkig reed Annemarie Worst voor me en kon ik daar nog in het wiel blijven hangen. Zo een tijdje samen gereden. En ik denk dat we elkaar verder hebben geholpen. Zo kwamen we op een gegeven moment bij Manon, die eerst een stukje voor ons reed. Daar nog een poosje mee samen gereden, toen we ook Kiara voor ons zagen. Kiara had wat pech gehad en kwam ons nu voorbij. Ik ga dus bij haar in het wiel zitten en rijd zo weg van Manon en Annemarie. Kiona het kopwerk, ik erachter.... als ik haar voorbij wilde ging ze harder rijden dus ja dan neem ik niet over!(ik wilde eigenlijk ook alleen maar overnemen om ook wat te doen, want ze reed best hard). Maar helaas kwam ik toch nog alleen te rijden want Kiona had er niet meer zo'n zin in na diverse tegenslagen en was gestopt. De laatste ronde ging eigenlijk het lekkerste met wat aanwijzingen van Han ten Hove die achter me reed. Hij heeft me na de finish ook nog wat tips gegeven, die ik de volgende keer beter kan doen. En weer finishte ik achter Romy, ik maak er zo'n beetje een sport van om achter haar te finishen... (ook al had ik haar nu de hele wedstrijd niet gezien en zat er best een tijdsverschil in). Ik finishde als 15e en 6e van de dames onder de 20. Eigenlijk was ik best tevreden!
maandag 29 maart 2010
dinsdag 23 maart 2010
Modder, glibberen, rare start en toch weer met prijzengeld naar huis.
Het was vandaag weer ouderwets vroeg opstaan... Al om half 5 moesten we ons bed uit en om 5 uur reden we weg. Achteraf bleek dat je met een beetje laagvliegen ook best wat later op kon staan... (de familie de Bruijn had dat gedaan en was maar een half uurtje later daar...)
Het rondje even verkend, waar je er al achter kwam dat sommige stukken lastig en niet te fietsen waren. Na de rare start die onder een gebouwtje was op de klinkers (voordeel was wel dat je daar droog stond en met de regen die viel was dat nog wel lekker) merkte je dat nog meer. De eerste en de beste modderklim kwam niemand op en haalde ik er al een paar in. Zo kwam ik achter Steffi en Romy te rijden. Romy had al vrij snel een gat met ons. En wanneer wij bij een lastige gladde afdaling kwamen, koos ik ervoor om daar te lopen en Steffi koos ervoor om niet helemaal de handigste weg te nemen. Ze fietste hem wel af maar viel halverwege. Daardoor kreeg ik een gat met Steffi. Dat gat is er twee ronden gebleven en toen kwam ze steeds dichterbij... Zo dichtbij dat ze me inhaalde en ik haar niet meer kon volgen. Mijn wielen rolden niet meer door de modder en ik zelf was helemaal leeg. Met een kleine achterstand op Steffi ging ik een klim in waar ik een funmannetje tegen kwam die wel lekker doorreed. Ik ben daarachter blijven zitten en hij heeft het gat naar Steffi dicht gereden. Daarna kreeg ik weer een voorsprong en die hield ik tot de finish. Het kwam uit mijn tenen maar ik was wel tweede! Toch niet voor niks naar Thieusies gereden. En het parcours was ook nog een stuk mooier dan Honselersdijk.
Het rondje even verkend, waar je er al achter kwam dat sommige stukken lastig en niet te fietsen waren. Na de rare start die onder een gebouwtje was op de klinkers (voordeel was wel dat je daar droog stond en met de regen die viel was dat nog wel lekker) merkte je dat nog meer. De eerste en de beste modderklim kwam niemand op en haalde ik er al een paar in. Zo kwam ik achter Steffi en Romy te rijden. Romy had al vrij snel een gat met ons. En wanneer wij bij een lastige gladde afdaling kwamen, koos ik ervoor om daar te lopen en Steffi koos ervoor om niet helemaal de handigste weg te nemen. Ze fietste hem wel af maar viel halverwege. Daardoor kreeg ik een gat met Steffi. Dat gat is er twee ronden gebleven en toen kwam ze steeds dichterbij... Zo dichtbij dat ze me inhaalde en ik haar niet meer kon volgen. Mijn wielen rolden niet meer door de modder en ik zelf was helemaal leeg. Met een kleine achterstand op Steffi ging ik een klim in waar ik een funmannetje tegen kwam die wel lekker doorreed. Ik ben daarachter blijven zitten en hij heeft het gat naar Steffi dicht gereden. Daarna kreeg ik weer een voorsprong en die hield ik tot de finish. Het kwam uit mijn tenen maar ik was wel tweede! Toch niet voor niks naar Thieusies gereden. En het parcours was ook nog een stuk mooier dan Honselersdijk.
vrijdag 19 maart 2010
Honselersdijk of Thieusies
Honselersdijk of Thieusies, oftewel Nederland of Belgie. Op mijn kalender had ik het nog even open gelaten naar welke wedstrijd ik zondag zou gaan. Maar na het Nederlandse parcours in Berlicum heb ik (en mijn broertje, want die heeft toch nog wel iets in te brengen.) om naar Thieusies te gaan. Ik weet niet wat dat voor een parcours is maar Honselersdijk is ook niet veel. Dus de kans dat het beter is, is wel groot... Het nadeel is wel dat Thieusies niet echt naast de deur ligt en we dus heel vroeg weg moeten rijden... Het doel is om 5 uur weg te rijden. Je hoort nog wel of dat ook gaat lukken (mij kennende wordt dat een best lastige klus...)
dinsdag 16 maart 2010
Eerste Wedstrijd van het seizoen
Deze zondag begon het MTB-seizoen weer en wel in Berlicum. Eerst even het rondje verkennen, iets wat in Berlicum niet zo moeilijk moet zijn... Het rondje bestaat namelijk alleen uit:
een bocht naar rechts die wel loopt, een bocht naar rechts die niet loopt, een bocht naar links met een wortel erin, een recht stuk tegen de wind in, een recht stuk met de wind mee, een recht stuk langs de snelweg enz. Echt moeilijk is het dus niet, het is vooral een echt typisch Nederlands rondje. Maar bij het inrijden heb ik gemerkt dat het wel moeilijk kan zijn. We reden met een hele groep in (ook met Levhi). Levhi had een beetje verroeste oude fiets die het op een gegeven moment dus ook begaf. Althans de ketting, Levhi's reactie daarop was om aan mijn shirt te gaan trekken waarop ik schrok en we over de kop gingen. Gelukkig niet zo heel hard maar het had niet gehoeven.
Mijn start was net zo goed als de start van het seizoen. Ik had een hele goede start, ook omdat ik een goede startplek had. Al vrij snel kwam ik te rijden met Romy de Bruijn en Manon van Hees. We hebben zo de hele wedstrijd gereden. Onderweg nog even geen vrienden gemaakt met een nieuweling. Hij lag als laatste (tenminste hij was de eerste die we inhaalde, dus ik ga er dan maar vanuit dat hij laatste was) en wij wilden hem inhalen. Manon, die reed op kop, had al een paar keer geroepen en nog ging hij niet echt aan de kant. Toen hij eindelijk aan de kant ging liet hij er alleen Manon en Romy er voorbij en mij niet! Dus ik schreeuwen, maar hij ging niet aan de kant. Toen nog wat harder schreeuwen en wat minder vriendelijke woorden gebruiken (viel nog best mee hoor! Ik riep iets van: En nu aan de kant!). En eindelijk ging hij aan de kant, al had ik wel het idee dat hij of heel zwaar adem haalde of aan het huilen was... Sorry, hoor dat was echt niet mijn bedoeling.
Bij de finish had ik wat op onthoud bij een bochtje met wortel waar een nieuweling geparkeerd stond. Manon en Romy gingen daar net wat makkelijker langs en haalde zo ook nog Annefleur in. Mij lukte dat niet meer en dus finishte ik als 22e, een prima begin van het seizoen dus.
een bocht naar rechts die wel loopt, een bocht naar rechts die niet loopt, een bocht naar links met een wortel erin, een recht stuk tegen de wind in, een recht stuk met de wind mee, een recht stuk langs de snelweg enz. Echt moeilijk is het dus niet, het is vooral een echt typisch Nederlands rondje. Maar bij het inrijden heb ik gemerkt dat het wel moeilijk kan zijn. We reden met een hele groep in (ook met Levhi). Levhi had een beetje verroeste oude fiets die het op een gegeven moment dus ook begaf. Althans de ketting, Levhi's reactie daarop was om aan mijn shirt te gaan trekken waarop ik schrok en we over de kop gingen. Gelukkig niet zo heel hard maar het had niet gehoeven.
Mijn start was net zo goed als de start van het seizoen. Ik had een hele goede start, ook omdat ik een goede startplek had. Al vrij snel kwam ik te rijden met Romy de Bruijn en Manon van Hees. We hebben zo de hele wedstrijd gereden. Onderweg nog even geen vrienden gemaakt met een nieuweling. Hij lag als laatste (tenminste hij was de eerste die we inhaalde, dus ik ga er dan maar vanuit dat hij laatste was) en wij wilden hem inhalen. Manon, die reed op kop, had al een paar keer geroepen en nog ging hij niet echt aan de kant. Toen hij eindelijk aan de kant ging liet hij er alleen Manon en Romy er voorbij en mij niet! Dus ik schreeuwen, maar hij ging niet aan de kant. Toen nog wat harder schreeuwen en wat minder vriendelijke woorden gebruiken (viel nog best mee hoor! Ik riep iets van: En nu aan de kant!). En eindelijk ging hij aan de kant, al had ik wel het idee dat hij of heel zwaar adem haalde of aan het huilen was... Sorry, hoor dat was echt niet mijn bedoeling.
Bij de finish had ik wat op onthoud bij een bochtje met wortel waar een nieuweling geparkeerd stond. Manon en Romy gingen daar net wat makkelijker langs en haalde zo ook nog Annefleur in. Mij lukte dat niet meer en dus finishte ik als 22e, een prima begin van het seizoen dus.
Abonneren op:
Posts (Atom)