woensdag 9 maart 2011

Omhoog geraakt, Vlaams geleerd, naar beneden gestapt en uiteindelijk toch alles gefietst

Je had zondag gewoon simpel kunnen doen. Je was naar Assen gereden (ook nog best een eindje voor ons) en had daar gewoon de eerste echt mountainbike wedstrijd van het seizoen gereden. Dat had gekund, immers alles kan. Maar waarom zou je simpel doen als je het ook moeilijk kan doen? Dat was de vraag die Kjell en ik ons ook hadden gesteld. Zo kwamen wij op het idee om helemaal niet naar Assen te rijden en daar een wedtrijdje te fietsen. Wij kwamen op het idee om ons bij een paar Vlamingen te voegen en bij MTBclinics.be een traininskamp te volgen. Want waar kun je nou mooier fietsen als in de Ardennen?

Dus zo reden we vrijdagochtend naar La-Roche-en-Ardenne. Het zonnetje scheen en het was gewoon weer warm. Om een uur of 1 kwamen we aan, want mijn moeder was bang dat we verkeerd zouden rijden en de bootcamp (zo werd het traininskamg genoemd) zou om 2 uur beginnen. Dus waren we maar ruim van te voren vertrokken.We gingen een rustig rondje fietsen naar de Down-Hill baan van Maboge. En hoewel ik toen nog niet alles af had gefietst deed ik dat op het eind van het weekend wel.

Zaterdagochtend stond de eerste techniektraining op het programma. Onder leiding van Kris Henderieckx vertrok de jeugdgroep. We reden hele leuke padjes (Nederlanders zeggen paadjes, Vlamingen zeggen padjes) en de training was dan ook weer zo voorbij, bij het huisje wachtte de pannenkoeken namelijk op ons dus we moesten wel op tijd weer terug zijn. Die middag kregen we down-hill training van Nico Vink (Belgisch kampioen DH). Het was echt heel vet. Je moet alles gewoon heel smooth afrijden. En als je dat net zo doet als hij dan ga je onwijs hard. Ik denk dat het bij mij iets minder smooth ging, aangezien ik toch aanzienlijk minder snelheid had.

Zondag hadden we weer techniektraining. We gingen een afdaling met veel leistenen. Kris Henderiecks had een hoop geduld met me nodig. Maar na minstens 10 x te hebben gehoord dat het allemaal wel mee viel en je prima kunt remmen op een leisteen van een meter of 6/7 ben ik toch alles afgereden en nog heel huids beneden gekomen ook. Die middag gingen we een rondje toeren. Het is echt leuk om al die padjes te nemen waar je anders nooit opgekomen zou zijn. Er zaten echt hele mooie padjes tussen.

Uiteindelijk waren we alweer bij de laatste dag van de bootcamp aangekomen. Deze dag zouden we gebruiken om naar Houffalize te gaan. Hier natuurlijk ook hele mooie afdalingen gedaan. Maar na een hele leuke training was het kamp toch echt voorbij. Nog een broodje bij de snackbar gegeten en toen was het toch echt over.

Behalve de nodige techniek weer bijgeleerd te hebben heb ik ook nog een hoop Vlaams geleerd en dat je beter geen Belg tegen een Vlaming kan zeggen. Zo denken zij ook weer dat je geen Hollander mag zeggen tegen een Nederlander. Misschien ben ik een beetje een vreemde Nederlander maar naar mijn weten vind niemand dat echt erg. Vraag nooit aan een tafel vol Vlamingen om de jam en de ham maar het is confiture en hasp of hesp. Voor gootsteen/wasbak hadden zij ook een onmogelijk woord wat niet eens te onthouden was... En als je een klim opgefiets bent dan ben je niet boven gekomen maar boven geraakt. Verder kruip je niet voor maar steek je voor. En zo zijn er nog meer dingen die voor mij heel grappig klinken en andersom waren er natuurlijk ook dingen die zij heel zot vonden aan onze taal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten