Beringen

Afgelopen weekend waren we voor het eerst sinds lange tijd weer te vinden bij onze zuiderburen. Het decor voor deze wedstrijd was de mijnterril in Beringen, waar een schitterend, vernieuwd parcours was aangelegd. Wel met twee drops waarvan er een was die ik niet durfde te nemen of we kunnen het er ook gewoon op houden dat ik het omweggetje/ de chickenrun gewoon leuker vond (en daardoor maar niet over de drop ging)... De rest van het parcours was zwaar en leuk. Omdat we zaterdag aangekomen waren, maar onze wedstrijd pas de dag erna was, sliepen we in een leuk bed en breakfast (alleen hadden wij de optie zonder ontbijt genomen...). En hoewel we de regen toch duidelijk konden horen was het parcours nog redelijk droog gebleven.

Mijn start was gewoon niet goed. Ze hadden de start plots nog iets versmald en daardoor viel er iemand recht voor mijn neus. Het meisje naast mij ging hierdoor stilstaan, zodat ik er ook niet omheen kon rijden waardoor ik eerst weer iets achteruit ging en zo kon ik er pas langs. Echt veel tijd had ik niet verloren en al snel had ik de meeste meisjes weer bijgehaald. Nog diezelfde ronde had ik al een gat gekregen en had ik ook al best veel nieuwelingen ingehaald. Behalve dat de nieuwelingen op het parcours reden, waren ook de junioren op het parcours. Zij waren twee minuten eerder gestart dan wij, maar reden zo veel harder dat al snel de eerste junioren mij in kwamen halen. Dit was wel leuk want op sommige punten kon je zo toch even aanpikken bij die jongens. Ik was helemaal verbaasd dat dit me ook echt wel goed lukte! Al was het niet zo lang...
Ik lag al een stukje voor op de andere meisjes en was als enige nog niet ingehaald door de nieuwelingen. De jury vroeg of ik nog een rondje wilde rijden of dat ik wilde stoppen (omdat ik een aantal keer net voor de eerste nieuweling aan reed en ik niet altijd even blij was met een rondje extra, vroegen ze nu maar wat ik het liefste wilde). Het rondje was echter zo leuk dat ik nog wel een 5e rondje er achteraan wilde maken. Het was mijn laatste wedstrijd in België van dit seizoen en het was leuk om ook deze wedstrijd te kunnen winnen. Volgende week (dus aankomende zondag) nog een wedstrijd het Benelux kampioenschap in Zoetermeer en dan zit het seizoen er op.

WK Champery

Na mijn 11e plek op het EK was ik ook geselecteerd voor het wereld kampioenschap in Champery, Zwitserland. Ik was vanuit Val di Sole meteen naar Champery gegaan en had dus ruim de tijd om het parcours te verkennen. Dat was ook wel nodig, want de eerste ronde vond ik het heel lastig. Maar na een paar dagen flink oefenen raakte ik eraan gewend en begon het parcours steeds minder moeilijk te worden en juist steeds leuker.
De dag van mijn wedstrijd was het schitterend weer en zo startten we op woensdag in het zonnetje. We waren nog geen minuut weg of ik was getuige van een valpartij. Ik kon het vanaf de eerste rij goed zien en er zo nog net langs sturen... Maar mijn start was hierdoor dus niet zo heel erg goed. Onderaan de eerste lange klim zat ik weer bij de groep en kon ik plekken op gaan schuiven. Dat lukte aardig en ik kon zo steeds meer plekken opschuiven. Op een gegeven moment reed ik in een groepje om de 10e plek te vechten, samen met een Frans meisje en een Italiaanse. In het begin van de laatste ronde moesten zij lossen... Maar ik maakte dezelfde fout als in Offenburg en viel ergens waar ik niet had bedacht dat je daar kon vallen. Dat krijg je ervan als je te hard gaat, op een plek waar dat niet kan. En zo zat ik weer in het groepje. Nadat ik er weer een keer bij was gaan liggen lag ik nu wat achter. De laatste klim was zwaar en daar waren meisjes die nog harder konden als ik (al was dat niet zo heel moeilijk meer) en zo werd ik door nog een Canadese ingehaald en werd ik uiteindelijk 13e.
Al is het getal misschien niet zo mooi, toch ben ik echt super tevreden! Ik had niet gedacht dat het zo goed zou gaan en ben dus nog steeds aan het nagenieten!